ဘာရယ္မွန္းမသိဘူး
အပ်က္ပ်က္နဲ႔ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္ရတဲ့
ရင္နာနာဇာတ္ဆိုရင္ ......
ငါ ...... မင္းသားျဖစ္တာမ်ားတယ္။
ဘ၀တဲ့ ...... ၿမိဳခ်ရခက္တဲ့
မီးေတာက္ေဆးခါးတစ္ခြက္ ......
ေရပြက္ပမာ ...... တစ္သက္တာဆိုေပမယ့္
ဒီမွာ ...... အပူျပင္းလြန္းတယ္။
ရမၼက္စိတ္ေတြေမာင္းတင္ၿပီး
ေတာလိုက္ထြက္တိုင္းမွာ
ငါ ...... အၿမဲလုိသားေကာင္ရခဲ့တာခ်ည္းပဲ။
ကဲ ..... ဘ၀လည္းအို၊ ေနလည္းညိဳၿပီ
အိမ္အျပန္မ်က္ႏွာပန္းလွပါ့မလားလို႔စိတ္ကူးရင္း
အတၱေမွာ္ရံုေအာက္မွာ
လွတပတဆူးခၽြန္ေတြနဲ႔
ငါစီရင္ထားတဲ့ေထာင္ေခ်ာက္ကို
၀မ္းသာအားရလွစ္အၾကည့္ .......
အဲဒီမွာမိေနတဲ့သားေကာင္ဟာ
ငါကိုယ္တိုင္ျဖစ္ေနပါေရာလား ။ ။
0 comments:
Post a Comment