ဒီေန႔ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္သူမ်ားၾကားမွာ လြယ္မေယာင္နဲ႔ခက္၊ တိမ္မေယာင္နဲ႔နက္တဲ့ ဆယ္ဘို႔တဘို႔အေၾကာင္းကို အဓိကထားၿပီးေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔အသင္းေတာ္မွာလည္း အားနည္းမႈေတြရွိေနသလို တျခားအသင္းေတာ္ေတြမွာလည္း အဲဒီလိုပဲေတြ႔ႀကံဳေနရမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ အသင္းေတာ္ေပါင္းစံုစကားရည္လုပြဲႀကီးက်င္းပတဲ့အခါမွာ “မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥ” ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကတဲ့အခါမွာ တျခားၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြက ငရဲျပည္အေၾကာင္းတို႔၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံအေၾကာင္းတို႔၊ မီးမွန္မွန္လာတာတို႔၊ ျမန္မာျပည္မွာ အသင္းေတာ္ေတြအကုန္လံုးစည္းလံုးညီညြတ္ၾကတာတို႔ အစရွိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကိုေကာင္းေအာင္ေျပာထားႏိုင္ေပမယ့္ “ အသင္းသူ၊ အသင္းသားတိုင္း ဆယ္ဘို႔တဘို႔မွန္မွန္ထည့္ၾကသည္ ”ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္က ပထမဆုရသြားတဲ့အျဖစ္အျပက္ရွိခဲ့ဖူးတာကို ၾကည့္ရင္ ဒီကေန႔အသင္းေတာ္ေတြရဲ႕အခက္အခဲကို သိႏိုင္ပါတယ္။
က်မ္းစာထဲက ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔စပ္လ်ဥ္းတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ကမာၻဦးက်မ္း ၂၈း ၂၀- ၂၂ ကိုေလ့လာၾကည့္ရင္ ယာကုပ္ရဲ႕ခရီးတေထာက္မွာ ျမင္မက္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္ အေၾကာင္းကိုေတြ႔ရမွာျဖစ္သလို အဲဒီအိပ္မက္ကေနႏိုးတာနဲ႔ ဘုရားသခင္ကိုေပးတဲ့ယာကုပ္ရဲ႕ ကတိသစၥာကိုလည္း ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ထိုအခါ ယာကုပ္က ဘုရားသခင္သည္ ငါ့ဘက္၌ရွိလ်က္ ငါယခုသြားရာလမ္းမွာ ငါ့ကိုေစာင့္မ၍ စားစရာအစား၊ ၀တ္စရာအ၀တ္ကိုေပးသနားေတာ္မူလွ်င္၎၊ ……. ကမာၻ ၂၈း ၂၀
ေပးသနားေတာ္မူသမွ်တို႔ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔ပူေဇာ္ပါမည္ဟူ၍ သစၥာျပဳေလ၏။ ကမာၻ ၂၈း ၂၂
ဒီက်မ္းခ်က္ကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာ ယာကုပ္က ခရီးတေထာက္မွာ မိုးခ်ဳပ္လာၿပီျဖစ္လို႔ အိပ္တယ္။ အဲဒီလို အိပ္တဲ့အခါမွာ ဘာမွပါမလာတာေၾကာင့္ ေက်ာက္တံုးကိုေခါင္းအံုးၿပီး အိပ္ရတယ္လို႔ က်မ္းစာမွာ အတိအက်ေဖာ္ျပထားသလို ဘာအေဆာင္အေယာင္ပါလာတယ္လို႔လည္း က်မ္းစာမွာ ေဖာ္ျပမထားပါဘူး။ ယာကုပ္ဟာ တကယ့္ကိုထူးဆန္းတဲ့ အိပ္မက္ကိုျမင္မက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သစၥာျပဳတဲ့အခါမွာ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးသစၥာျပဳတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ၾကားက ေလးနက္ဆန္းၾကယ္တဲ့သစၥာတရားဟာ ဆယ္ဘို႔တဘုိ႔သစၥာျဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ထင္ထားတဲ့ေငြေၾကး တစ္ခုတည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အစားအေသာက္၊ အ၀တ္အထည္မွစ၍ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာအားလံုး အက်ံဳး၀င္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေတြကေတာ့ ေငြေၾကးေလာက္ကိုပဲ နားလည္ထားသလို အဲဒီလို မျပည့္မစံု နားလည္ထားတဲ့ ရွားရွားပါးပါးတစ္ခ်က္အေပၚမွာေတာင္ သစၥာမရွိၾကပါဘူး။
ယာကုပ္ရဲ႕အသက္တာကို ဆက္ၿပီးေလ့လာၾကည့္ရင္ သူလုပ္ေဆာင္သမွ်မွာ ဘုရားသခင္ ေကာင္းႀကီးေပးတယ္ဆိုတာကို ဦးရီးျဖစ္တဲ့ လာဗန္ကေတာင္ ၀န္ခံရတဲ့အထိ သက္ေသထင္ရွားခဲ့ ပါတယ္။ ကမာၻ ၃၀း ၂၇
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ဖို႔လိုတဲ့တခ်က္က - ယာကုပ္ဟာ ဘုရားသခင္ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔သစၥာျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာမွအေကာင္အထည္မရွိတဲ့ ဥစၥာလက္မဲ့ဘ၀နဲ႔ ျပဳခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က က်ေနာ္တို႔ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္ ထည့္၀င္ႏိုင္တယ္ဆိုတာထက္ ခင္ဗ်ားမွာမရွိတဲ့ ဘယ္အတိုင္းအတာထိေအာင္ ထည့္၀င္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ေစတနာစိတ္ကို အေရးတယူထားတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နည္းနည္းပဲထည့္ႏိုင္လို႔ အားငယ္တဲ့သူရွိရင္ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ယာကုပ္ေတာင္ ဘာမွမထည့္ႏိုင္ခ်ိန္မွာ ယံုၾကည္ျခင္းကတိအားျဖင့္ သစၥာပဲေပးႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း သူရဲ႕ႏွလံုးသားကို ဘုရားသခင္က ေကာင္းႀကီးေပးခဲ့တာကို ဆင္ျခင္ပါ။ ခြန္အားယူပါ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ႏွလံုးသားကို ဘုရားသခင္အသိအမွတ္ျပဳေကာင္းႀကီးေပးပါလိမ့္မယ္။ ကမာၻ ၃၀း ၄၃
ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေနာက္ထပ္က်မ္းခ်က္တစ္ခ်က္ထပ္ၾကည့္ၾကရေအာင္။ “ အမႈေတာ္ေစာင့္၊ ေလ၀ိသား၊ သီခ်င္းသည္တို႔သည္ အသီးအသီး မိမိတို႔လယ္ယာသို႔ ေျပးသြားၾကသည္ကို ငါေထာက္၍ သူတို႔ခံအပ္ေသာ စားစရာရိကၡာကို မခံရေၾကာင္းကို ငါရိပ္မိလွ်က္ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္စြန္႔ပစ္ၾကသနည္းဟု မင္းတို႔ကိုအျပစ္တင္၍ ေလ၀ိသားတို႕ကို စုေ၀းေစၿပီးမွ သူတို႔ေနရာ၌ ခန္႔ထားျပန္၏။ ထိုအခါ ယုဒလူအေပါင္းတို႔သည္ ဆန္စပါး၊ စပ်စ္ရည္၊ ဆီဆယ္ဘို႔တဘို႔ကို ဘ႑ာေတာ္တိုက္သို႔ ေဆာင္ခဲ့ျပန္ၾက၏။ ’’ ေနဟမိ ၁၃း ၁၀- ၁၂
က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္သူေတြ ဆယ္ဘို႔တဘို႔မွန္မွန္မေပးၾကတဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕အမႈေတာ္ျမတ္မွာ ပါ၀င္ၾကတဲ့သူေတြခမ်ာ ေနရာမွန္၊ လူမွန္မျဖစ္ဘဲ သင္းအုပ္ေတြလယ္ထြန္ၿပီး ဧ၀ံေဂလိဆရာေတြ ေစ်းေရာင္းေနရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာလို႔ အဲဒီလိုအလုပ္ေတြမလုပ္ရဘူးလို႔ က်ေနာ္ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ အမႈေတာ္ျမတ္မွာ အာ႐ံုစိုက္မႈမေလ်ာ့ရင္ေတာ့ လုပ္လို႔ရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အဲဒီလိုအလုပ္ေတြနဲ႔၀မ္းေရးေျဖရွင္းရမယ္ဆိုရင္ အမႈေတာ္မွာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အာ႐ံုစိုက္ႏိုင္ေတာ့မလဲဗ်ာ။ ဒီထက္ပိုၿပီးစိတ္မေကာင္းစရာတစ္ခုက က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္သူေတြ ဆယ္ဘို႔တဘို႔မမွန္ၾကတာေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ေတြခမ်ာ အေဆာက္အဦခ၊ မီးခ၊ ေရခအျပင္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမႈေတြမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အိုမင္းမႈဒဏ္ၾကားမွာ ေခတ္ကာလနဲ႔အဆက္ျပတ္လာသလို ရပ္တည္ဖို႔ခက္ခဲလာၾကတာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အသင္းေတာ္ေတြဆိုရင္ ေၾကြးၿမီေတြၾကား လံုးပါးပါးကုန္ၾကပါတယ္။ ဆယ္ဘို႔႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြဲျပားတဲ့ခံယူခ်က္ေတြ ဘယ္လိုပဲရွိေနပါေစ။
ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္ကိုပို႔ဖို႔ပဲ ေဖာ္ျပထားတာကိုဆင္ျခင္ေစလိုပါတယ္။
ဆယ္ဘို႔တဘို႔မွန္ကန္စြာမေပးျခင္းက ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္ကိုစြန္႔ပစ္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔
ေနဟမိက သူ႔လူမ်ိဳးကို ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ခဲ့တာကိုၾကည့္ရင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္မွသည္ သာသနာေတာ္အဆံုး
ခင္ဗ်ားရဲ႕ဆယ္ဘို႔တဘို႔အေရးပါတာကို ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕သာသနာအတြက္ စိတ္အားထက္သန္ၿပီး
အမႈေတာ္မွာပါ၀င္ဖို႔စိုင္းျပင္းေနၾကတဲ့သူတခ်ိဳ႕အတြက္ က်ေနာ္အႀကံတစ္ခု ေပးပါရေစ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕သာသနာေတာ္က်ယ္ျပန္႔ဖို႔ထက္
ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္ကိုအရင္ဆံုး အာ႐ံုစိုက္ၿပီး သစၥာေစာင့္သိပါဦး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္အေပၚသစၥာေစာင့္သိျခင္းက
ဘုရားသခင္ရဲ႕သာသနာေတာ္က်ယ္ျပန္႔ဖို႔ ပထမေျခလွမ္းျဖစ္သလို အမႈေတာ္ေဆာင္ျခင္းတမ်ိဳးလည္း
ျဖစ္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အထက္က က်မ္းခ်က္မွာေလ့လာၾကည့္ရင္လည္း ဆယ္ဘို႔တဘို႔ဆိုတာ
က်ေနာ္တို႔ေတြပ်က္တလွည့္၊ ေမ့တလွည့္လုပ္ေနၾကတဲ့ေငြေၾကးတစ္ခုတည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ကဲ… … ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဖာရိရွဲေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို
ငယ္ထိပ္မိုးႀကိဳးပစ္သလို ခံစားခဲ့ရေစတဲ့ သခင္ေယ႐ႈရဲ႕စကားတစ္ခြန္းကို ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္။
ဤပံု ဤလိပ္စာကား အဘယ္သူ၏ပံု၊ အဘယ္သူ၏လိပ္စာျဖစ္သနည္းဟုေမးေတာ္မူလွ်င္
ကဲသာဘုရင္၏ပံု၊ လိပ္စာျဖစ္ပါသည္ဟုေလွ်ာက္ၾကေသာ္ ေယ႐ႈကလည္း ကဲသာဘုရင္၏ဥစၥာကို ကဲသာဘုရင္အားဆက္ေပးၾကေလာ့။
ဘုရားသခင္၏ဥစၥာကို ဘုရားသခင္အားဆက္ေပးၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ မႆဲ ၂၂း ၂၀- ၂၁ ဒီေနရာမွာ သခင္ေယ႐ႈေျပာဆိုေနတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ဥစၥာဆိုတာ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ကိုဆိုလိုေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖာရိ႐ွဲေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ
ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္သြန္သင္တတ္ၾကပံုကို မႆဲ ၂၃း ၂၃မွာ အခုလိုေဖာ္ျပထားပါတယ္။ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိ႐ွဲတို႔ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။
အေၾကာင္းမူကား ပင္စိမ္း၊ စမႊတ္၊ ဇီယာ၊ အသီးအ႐ြက္တို႔ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔လွဴၾကသည္တြင္ …. …..
သခင္ေယ႐ႈရဲ႕ေခတ္ကာလမွာ ဖာရိ႐ွဲေတြ၊ က်မ္းျပဳဆရာေတြဟာ
ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ တကယ့္ကို တိက်ျပင္းထန္လြန္းစြာ သြန္သင္ၾကသလို၊ အဲဒီအတိုင္းလည္း
ခံယူူက်င့္ႀကံၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုလူေတြရဲ႕ပညာစမ္းျခင္းကို
သခင္ေယ႐ႈေျဖၾကားခဲ့ပံုက တကယ့္ကိုပညာသားပါသလို ေသသပ္ပိရိလြန္းလွပါတယ္။ ႐ွင္း႐ွင္းေျပာရရင္ေတာ့
သူတို႔အျပင္းအထန္ခံယူထားတဲ့အခ်က္နဲ႔ သူတို႔ကို ျပန္ခ်ည္လိုက္တာပါ။ ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ ငါၾကင္းျပန္ေၾကာ္တယ္ပဲဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။
ဒီေနရာမွာက်ေနာ္အဓိကေျပာခ်င္တာက အဲဒီအေၾကာင္းအရာထက္ သခင္ေယ႐ႈသံုးစြဲလိုက္တဲ့ စကားလံုးျဖစ္တဲ့
ဘုရားသခင္၏ဥစၥာကို ဘုရားသခင္အားဆက္ေပးၾကေလာ့ ဆုိတဲ့စကားပဲျဖစ္ပါတယ္။
က်မ္းစာကို ေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဘုရားသခင္က ငါ့ဥစၥာလို႔ သံုးစြဲၿပီးေျပာခဲလွပါတယ္။
ပိုၿပီးသိသာထင္႐ွားေအာင္ မာလခိ ၃း ၈ ကိုဖတ္ၾကည့္ၾကရေအာင္။
လူသည္ ဘုရားသခင္၏ဥစၥာေတာ္ကို
လုယူရမည္ေလာ။ သို႔ေသာ္လည္း သင္တို႔သည္ ငါ့ဥစၥာကို လုယူၾကၿပီ။
အကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ အဘယ္သို႔လုယူပါသနည္းဟုသင္တို႔ေမးလွ်င္ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ကို၎၊ ပူေဇာ္သကၠာတို႔ကို၎ လုယူၾကၿပီ။ က်ေနာ္တို႔သာတကယ္တမ္းစဥ္းစားတတ္မယ္ဆိုရင္
ဘုရားသခင္ရဲ႕ေပးဆပ္အနစ္နာခံမႈက ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားတယ္ဆိုတာကို ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျမင္ေတြ႔သံုးစြဲေနၾကတဲ့အရာေတြနဲ႔တင္
နားလည္ၾကမွာပါ။ စၾက၀႒ာတစ္ခုလံုးအျပင္ မ်က္ျမင္ရတဲ့အရာေတြျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔သံုးစြဲေနၾကတဲ့
အရာေတြကစလို႔ မ်က္ျမင္မရတဲ့အရာေတြအဆံုး ဘုရားသခင္ကသူ႔အမိန္႔ေတာ္နဲ႔ဖန္ဆင္းခဲ့ေပမယ့္
ငါ့ဥစၥာ လို႔တစ္ခါမွ မ႑ပ္တိုင္တက္မျပဘဲ က်ေနာ္သံုးခ်င္သလိုသံုး၊ ျဖဳန္းခ်င္သလိုျဖဳန္းေနတာကို
သေဘာႀကီးစြာ ခြင့္ျပဳထားတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ … ခင္ဗ်ားေန႔စဥ္ေသာက္ေန၊ ခ်ိဳးေနတဲ့ေရေတြ၊ ေန႔စဥ္႐ွဴ႐ႈိက္ေနတဲ့ေလေတြအျပင္ ခင္ဗ်ားသံုးစြဲေတြနဲ႔ဟန္းဖုန္းေတြ၊
ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ အိုဗ်ာ … ေနာက္ဆံုးခင္ဗ်ားေကာင္းကင္ႏိုင္ငံကိုမေရာက္ခင္စပ္ၾကား
ခဏတာတည္းခိုေနထိုင္ေနတဲ့ ယာယီတဲအိမ္ႀကီးအဆံုး ဘုရားသခင္ရဲ႕လက္ေတာ္နဲ႔ကင္းလြတ္တာရွိရဲ႕လားဗ်ာ။
အဲဒီလိုက်ေနာ္တို႔ လုပ္ေဆာင္ထားတာဆိုလို႔ လားလားမွ်မရွိတဲ့အရာေတြအားလံုးကို ဘုရားသခင္ဆီကေနက်ေနာ္တို႔
ပိုင္စိုးပိုင္နင္းအသံုးျပဳေနၾကတယ္။ အရာတိုင္းကို ဖန္ဆင္းထားတဲ့ဘုရားသခင္ကေတာ့ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ကလြဲၿပီး
ဘာကိုမွ ငါ့ဥစၥာလို႔ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ဒါေလးတစ္ခုတည္းကိုပဲ ငါ့ဥစၥာလို႔ေျပာတာကို က်ေနာ္တို႔ေတြက
အပိုင္စီးခ်င္ၾကေသးတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ပုပ္ၾကသလဲေတြးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။
ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ထပ္သိခ်င္ရင္ အာျဗဟံရဲ႕အေၾကာင္းကိုပါ တလက္စာတည္းေလ့လာၾကည့္သင့္ပါတယ္။
ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းႀကီး(၁၄)ကိုဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္
႐ွင္ဘုရင္(၅)ပါးစုဖြဲ႔ထားတဲ့တပ္နဲ႔ ႐ွင္ဘုရင္(၄)ပါးစုဖြဲ႔ထားတဲ့ တပ္တို႔စစ္ခင္းၾကတဲ့အခါမွာ ႐ွင္ဘုရင္(၄)ပါးတပ္က အႏိုင္ရၿပီး ဥစၥာရွိသမွ်ကိုသိမ္းယူသြားၾကတာကို
ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အာျဗဟံရဲ႕အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ႕သားျဖစ္တဲ့ ေလာတေရာ သူပိုင္တဲ့ဥစၥာေတြပါ
ပါသြားတဲ့အခါ အာျဗဟံဟာ သူ႔ရဲ႕ငယ္ေမြးၿခံေပါက္တပည့္(၃၁၈)ေယာက္နဲ႔ လိုက္တိုက္ၿပီးအႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ ဘုရင္(၄)ပါးသိမ္းယူသြားတဲ့ဥစၥာရွိသမွ်ကိုပါ ျပန္သိမ္းယူႏိုင္
ခဲ့ပါတယ္။ တုိက္ပြဲကျပန္လာတဲ့အာျဗဟံကို ေသာဒံုမင္းႀကီးကေတာင္ ထြက္ႀကိဳရတဲ့အေျခအေနအထိ
အာျဗဟံဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕မ်က္ႏွာသာေပးျခင္းကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ တိုက္ပြဲကျပန္လာတဲ့အာျဗဟံက
လမ္းမွာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း ေမလခိေဇဒက္နဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါမွာ ေမလခိေဇဒက္က အာျဗဟံကို ေကာင္းႀကီးေပးပါတယ္။
အဲဒီေနာက္ အာျဗဟံက ေမလခိေဇဒက္ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔ျပန္လွဴပါတယ္။ အဲဒီလို ဆယ္ဘို႔တဘို႔ေပးလွဴၿပီးတဲ့ေနာက္
ေသာဒံုမင္းႀကီးနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါ ေသာဒံုမင္းႀကီးက သူ႔လူေတြကလြဲၿပီး က်န္တဲ့ဥစၥာပစၥည္းမွန္သမွ်ကို
အာျဗဟံကိုေပးပါတယ္။ အာျဗဟံက လံုး၀လက္ခံမယူဘဲ ျငင္းပယ္ပါတယ္။ တကယ့္ကို ခြန္အားရစရာအခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔
က်ေနာ္ေျပာပါရေစ။ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ကို သစၥာရွိရွိေပးလွဴေသာသူအတြက္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာဟာ ျငင္းယူရေအာင္ကို
မ်ားလွတဲ့အျပင္ လူရဲ႕ေကာင္းႀကီးအတြက္ ေနရာမေပးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ဘုရားသခင္ရဲ႕ေကာင္းႀကီးနဲ႔ျပည့္လွ်ံေနပါမယ္ဆိုတာ
ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပါပဲ …. မိတ္ေဆြ။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာတစ္ခုက
မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ထည့္ခါနီးတိုင္း ဆင္ျခင္သတိရဖို႔က ….ဆယ္ဘို႔တဘို႔ဆိုတာ ဘုရားသခင္က ခင္ဗ်ားဆီက ဆက္ေၾကးေကာက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းႀကီးတံခါးေတြကိုဖြင့္ႏိုင္မယ့္
ေရႊေသာ့ကိုေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔ေတြက အဲဒီေရႊေသာ့နဲ႔
ေကာင္းႀကီးတံခါးေတြကိုဖြင့္ဖို႔မႀကိဳးစားၾကဘဲ ဘိန္းစားက်င့္၊ ဘိန္းစားႀကံနဲ႔ ေရႊေသာ့ကိုေပါင္စားပစ္၊
ေရာင္းစားပစ္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ သိပ္ကို ဆင္ျခင္တံုတရားမဲ့လြန္းတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ခင္ဗ်ားအတြက္
ဘုရားသခင္ေပးထားတဲ့ က်န္တဲ့ ဆယ္ပံုကိုးပံုကေရာ ဘုရားမပါဘဲ ခင္ဗ်ားအစြမ္းအစနဲ႔ခင္ဗ်ားရွာထားတာလားလို႔သာ
ေတြးၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ …. ….
က်ေနာ္တို႔ကို ဘုရားသခင္ခံစားခြင့္၊ သံုးစြဲခြင့္ေပးထားတဲ့အရာတိုင္းကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔ေပးဖို႔
ခက္ခဲလွတာေၾကာင့္ အလြယ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာေတြအေပၚမွာပဲ သစၥာရွိ႐ွိနဲ႔ ထည့္၀င္သြားၾကရေအာင္လားဗ်ာ
… …
ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
….. သမၼာအလင္း
0 comments:
Post a Comment