ေလျပင္းမုန္တုိင္းမ်ားထဲမွသင္ခန္းစာ (မႆဲ ၁၄း၂၂-၃၂)

ေယရႈသည္ စည္းေဝးေသာသူတို႔ကိုလႊတ္ေတာ္မူစဥ္တြင္၊

တပည့္ေတာ္တို႔ကို ေလွစီး ေစ၍ကမ္း တဘက္သို႔ အရင္ကူးေစေတာ္မူ၏။

စည္းေဝးေသာသူတို႔ကိုလႊတ္ၿပီးမွ ဆုေတာင္းပဌနာျပဳအံ့ေသာငွါ

ေတာင္ေပၚ၌ ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္သို႔ တက္ၾကြသျဖင့္၊ ညအခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ၊

တေယာက္တည္း ရွိေနေတာ္မူ၏။ ေလွမူကား အိုင္အလယ္၌ရွိ၍

ေလမသင့္ေသာေၾကာင့္ လႈိင္းတံပိုးလႈပ္ရွားျခင္းကို ျပင္းစြာခံရ၏။

ညသံုးခ်က္တီးေက်ာ္ခ်ိန္၌ ေယရႈသည္ အိုင္ေပၚမွာစက္ေတာ္ျဖန္႔လ်က္

တပည့္ေတာ္တို႔ ရွိရာသို႔ ၾကြေတာ္မူ၏။

ထိုသို႔ အိုင္ေပၚမွာစက္ေတာ္ ျဖန္႔၍ၾကြေတာ္မူသည္ကို 

သူတို႔သည္ျမင္လွ်င္ ထိတ္လန္႔၍၊ ဖုတ္တေစၦ ျဖစ္သည္ဟု 

ေၾကာက္ေသာစိတ္ႏွင့္ ေအာ္ဟစ္ၾက၏။

ေယရႈသည္ ခ်က္ျခင္းႏႈတ္ဆက္၍ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ရွိၾကေလာ့။

ငါပင္ျဖစ္သည္။ မေၾကာက္လန္႔ ၾကႏွင့္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ေပတရုကလည္း၊ သခင္ကိုယ္ေတာ္မွန္လွ်င္အကြၽႏ္ုပ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ ေရေပၚမွာ

လာရမည္အေၾကာင္းမိန္႔ေတာ္မူပါဟု ေလွ်ာက္လွ်င္၊ လာခဲ့ေလာ့ဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။

ေပတရုသည္ေလွေပၚက ဆင္း၍ ေယရႈထံသို႔ေရာက္အံ့ေသာငွါ ေရေပၚမွာလွမ္းသြား၏။

ေလျပင္းသည္ကိုျမင္လွ်င္ ေၾကာင့္လန္႔၍ နစ္မြန္းလုသည္ ရွိေသာ္၊ 

ကယ္မေတာ္မူပါသခင္ဟု ဟစ္ေၾကာ္ေလ၏။ 

ေယရႈသည္လက္ေတာ္ကိုခ်က္ခ်င္းဆန္႔၍ ေပတရုကို ကိုင္ေတာ္မူလ်က္၊ 

ယံုၾကည္အားနည္းေသာသူ၊ အဘယ္ေၾကာင့္ယံုမွားေသာစိတ္ဝင္သနည္းဟု ေမးေတာ္မူ၏။

ေလွေပၚသို႔ ေရာက္ၾကလွ်င္ ေလသည္ၿငိမ္းေလ၏။ 

ေလွသားတို႔သည္ ခ်ဥ္းကပ္၍၊ စင္စစ္ကိုယ္ေတာ္သည္ ဘုရားသခင္၏

သားေတာ္မွန္ပါသည္ဟု ညြတ္ျပပ္၍ေလွ်ာက္ၾက၏။

၁။လိႈင္းတံပုိးမုန္တုိင္းမ်ားသည္ဘုရားသခင္အခြင့္ေတာ္ေၾကာင့္အသက္တာတြင္ေတြ႕တတ္သည္။

ထုိခရီးစဥ္သုိ႔သြားရန္ ခရစ္ေတာ္ေစခုိင္းျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း မုန္တုိင္းက်သည္။

ထုိနည္းတူ အသက္တာတြင္မဖိတ္ေခၚဘဲ ျပႆနာမ်ားေရာက္လာတတ္သည္။

အဘယ္ေၾကာင့္နည္း။

ဘုရားသခင္သည္ အစစ္ခံႏုိင္ေသာ ယုံၾကည္ျခင္းကုိ လုိခ်င္ေသာေၾကာင့္ ႀကံဳေတြ႕ေစသည္။

ေယာဘက အခက္အခဲမ်ားကုိေက်ာ္လႊားၿပီးေနာက္ ေနာက္ဆုံးတြင္ေ႐ႊကဲ့သုိ႔ က်န္မည္ဟုဆုိခဲ့သည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ထုိအခက္အခဲကုိ မည္ကဲ့သုိ႕တု႔ံျပန္မလဲဆုိသည့္ အခ်က္သည္ အလြန္ေရးႀကီးသည္။

ေယာသပ္ဘ၀တြင္ စိတ္နာစရာအေတြ႕အႀကဳံမ်ားစြာကုိေတြ႕ရေသာ္လည္း သူ႕တုံ႔ျပန္မႈမွန္ကန္သည္။

အခိ်န္တန္ေသာအခါ ဘုရားသခင္ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းကုိ ခံရသည္။

၂။အျမင္အားျဖင့္အသက္႐ွင္ဘုိ႕မဟုတ္ဘဲယုံ ၾကည္ျခင္းျဖင့္အသက္႐ွင္ပါ။

ဘုရားသခင္ေပၚတြင္ျဖစ္ေစ၊ လူအေပၚတြင္ျဖစ္ေစ အဆုိးမျမင္ဘုိ႕လုိသည္။

တပည့္ေတာ္မ်ားက မုန္တုိင္းၾကားထဲတြင္ ခရစ္ေတာ္ကုိ ဖုတ္တေစၦဟုျမင္ခဲ့သည္။

ေပတ႐ုမူကား သခင္မွန္လွ်င္လာပါရေစဟု ခြင့္ေတာင္းခဲ့သူျဖစ္သည္။

ခရစ္ေတာ္၏ လာပါ ဟူေသာ အသံေတာ္ကုိၾကားေသာအခါ ေရေပၚတြင္လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္။

အျခားေသာသူတုိ႔၏ ေျပာေသာစကားမ်ားျဖင့္မဟုတ္ဘဲ ဘုရားစကားေတာ္အားျဖင့္ အသက္႐ွင္ရမည္။

We walk by faith not by sight.

က်မ္းစာလာသည္ႏွင့္ အညီ၊ ဘုရားသခင္ကိုခ်စ္ေသာသူတို႔ အဘို႔အလုိငွါ၊ 

ဘုရားသခင္ျပင္ဆင္ေတာ္မူေသာအရာတို႔ကို  လူမ်က္စိျဖင့္မျမင္၊ နားျဖင့္ မၾကား၊

  

စိတ္ႏွလံုးျဖင့္ မၾကံစည္ေသး။ ၁ေကာ ၂း၉ 

ဘုရားသခင္၏ ႀကံစည္ျခင္းကုိမ်က္စိျဖင့္ မျမင္ႏုိင္ပါ။

ယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းရန္ မိမိလူတုိ႔ကုိ သင္တန္းေပးခဲ့သည္။

ေယာ႐ႈႏွင့္အဖြဲ႕အား ေယရိေခါၿမိဳ႕႐ုိး ၿပိဳလဲေစရန္ (၇)ရက္ပတ္လုံးစကားမေျပာဘဲ ပတ္ခုိင္းသည္။

ေနာက္ဆုံးေန႔တြင္ ၇ပတ္ ပတ္ၿပီး ေၾကြးေၾကာ္ေသာအခါ ၿမိဳ႕႐ုိးသည္အကုန္အစင္ၿပိဳလဲသည္။

ယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ ေျခလွမ္းျခင္းသည္ နားမလည္ႏုိင္ေသာ္လည္း လုိက္ေလွ်ာက္အသက္႐ွင္ေသာအခါ

ဘုရားသခင္ဂုဏ္ျပဳသည္။ ေအာင္ျမင္ျခင္းကုိျမင္ေတြ႕ရမည္။

အာျဗဟံသည္လည္း မျမင္ေသးေသာေမြခံရာေျမကုိဘုရားသခင္စကားအား

ယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ ခံယူလုိက္ေလွ်ာက္ခဲ့သည္။ လူမ်ဳိးႀကီးျဖစ္ခဲ့သည္။

အမွန္စင္စစ္ ေပတ႐ုကုိ ေရထဲသုိ႔ ဆြဲခ်ေသာအရာသည္ သံသယစိတ္ျဖစ္သည္။

သံသယစိတ္ႏွင့္ ေၾကာက္စိတ္သည္ဒြန္တြဲေနသည္။

ယုံၾကည္ျခင္းတြင္ တန္းခုိး႐ွိသကဲ့သုိ႔ေၾကာက္ျခင္း၊ သံသယတြင္လည္း negative power ႐ွိသည္။

သံသယႏွင့္ေၾကာက္ျခင္းကုိ ကင္းလြတ္ေစေသာအရာသည္ ဘုရားေမတၱာေတာ္ကုိ ခံစားရန္ ျဖစ္သည္။

ေၾကာက္တတ္ေသာစိတ္သေဘာသည္ ဘုရားထံမွမလာပါ။

ဘုရားသခင္သည္ခ်စ္တတ္ေသာစိတ္၊ ႐ွင္းလင္းေသာစိတ္၊

တန္ခုိးပါေသာစိတ္ကုိသာေပးသည္။ ၁တိ၁း၇

ေၾကာက္႐ြံ႕ေသာသေဘာကုိ ပယ္႐ွားေပးေသာအရာသည္

ဘုရားသခင္၏ စုံလင္ေသာခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတာ္ကုိ နားလည္ခံစားျခင္းျဖစ္သည္။ ၁ေယာ ၄း၁၈

ဒံေယလႏွင့္သူငယ္ခ်င္း (၃)ေယာက္သည္ ႐ွင္ဘုရင္၏အမိန္႔ကုိ မနာခံျခင္းေၾကာင့္

၇ဆျပင္း ေသာမီးထဲသုိ႔ ခ်ျခင္း ခံရသည္။ မီးထဲသုိ႔ ခ်ျခင္းခံရမည္ကုိသိေသာ္လည္း ဘုရားသခင္ေပၚတြင္ 

သူတို႔အားလံုး သစၥာ႐ွိသည္။ မေၾကာက္ရန္ အခုိင္လုံဆုံး အေၾကာင္း႐ွိသည္။

ဘုရားသခင္အတူ႐ွိေၾကာင္း သူတုိ႔ ေကာင္းစြာနားလည္ထားျခင္းက သူတို႔ကိုလုံၿခဳံေစသည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ အျမင္အားျဖင့္မဟုတ္ဘဲ ဘုရားသခင္ကုိယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ ေျခလွမ္းရန္ျဖစ္သည္။

၃။ ခရစ္ေတာ္ကုိ ေစ့ေစ့ေထာက္႐ႈပါ။

ခရစ္ေတာ္ကားတုိင္ေပၚတြင္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာအမႈကုိ ေစ့ေစ့ေထာက္႐ႈပါ။

ေတာလည္ရာ (၂၂) တြင္ ဘုရားသခင္ကုိပုန္ကန္ေသာ အစၥေရးလူမ်ဳိးမ်ား ေျမြကုိက္ခံရသည္။ 

ဘုရားသခင္သည္ သူတုိ႔ လြတ္ေျမာက္ရာလမ္းကုိ ျပင္ဆင္ေပးသည္။

တုိင္ေပၚတြင္႐ွိေသာေျမြကုိ ေမွ်ာ္ၾကည့္ျခင္းျဖင့္ က်န္းမာျခင္းရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း

ဘုရားသခင္ေျပာသည္။ ထုိေျမြသည္ ခရစ္ေတာ္ကုိပုံေဆာင္သည္။ 

မည္သုိ႕ပုံေဆာင္သနည္း။

လက္၀ါးကားတုိင္တြင္ ခရစ္ေတာ္သည္အျပစ္ရွိသမွ်ကုိ ယူေဆာင္ေသာေၾကာင့္

က်ိန္ျခင္းခံေျမြႏွင့္ ပုံႏႈိင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။

အနာေရာဂါ ကုိက္စားျခင္းခံရသူမ်ား၊ မူးယစ္ေဆး၀ါး၊ မေကာင္းေသာအက်င့္မ်ားမွ

မလြတ္ေျမာက္ႏုိင္ပါကလက္၀ါးကားတုိင္ကုိေမွ်ာ္ၾကည့္ပါ။

မိမိကိုယ္ပိုင္အားႏွင့္ ႐ုန္းကန္ဖို႔ ႀကိဳးစားပါႏွင့္။ ခရစ္ေတာ္ကုိသာ ေမွ်ာ္ၾကည့္ပါ။

ေယာဟန္(၈)တြင္ မွားယြင္းသည့္အမႈျပဳေနေသာ အမ်ဳိးသမီးကုိခရစ္ေတာ္ေ႐ွ႕သုိ႔ 

ဖာရိ႐ွဲတုိ႔ ေခၚေဆာင္လာသည္။

အမွန္အားျဖင့္ ခရစ္ေတာ္အားအျပစ္တင္ခြင့္ကုိ ႐ွာျခင္းျဖစ္သည္။

ပညတ္ေတာ္မ်ားကုိလုိက္ေလွ်ာက္ၿပီး မိမိကုိယ္ကုိယ္အျပစ္ကင္းသည္ဟု 

ဟန္ေဆာင္ေနေသာသူမ်ားအား အရွင္းလင္းဆုံးေသာ ပညတ္အလင္းကုိ ခရစ္ေတာ္ေဖာ္ျပခဲ့သည္။ 

အျပစ္ကင္းေသာသူက ခဲႏွင့္အရင္ပစ္ပါေစဟု ခရစ္ေတာ္ေျပာေသာအခါ 

မည္သူမွမျပစ္ရဲဘဲထြက္သြားၾကသည္။

တရားစီရင္ခြင့္႐ွိေသာ၊ အျပစ္ႏွင့္ကင္းေသာေယ႐ႈကမစီရင္ခဲ့ပါ။

သင့္ကုိငါလည္းမစီရင္၊ ေနာက္တဖန္အျပစ္မျပဳႏွင့္ဟု မိန္႕ေတာ္မူသည္။

ေနာက္တဖန္အျပစ္မျပဳႏွင့္ဟူေသာ စကား၏အရင္ အျပစ္ခြင့္လႊတ္ျခင္းလာသည္။

မိမိကုိယ္ကုိမၾကည့္ပါႏွင့္။ မိမိလုပ္ေဆာင္မႈကုိမၾကည့္ဘဲ ခရစ္ေတာ္လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္းကုိၾကည့္ပါ။ 

တခ်ဳိ႕ေသာယုံၾကည္သူတုိ႔သည္ ေယ႐ႈကုိျမင္ေသာအျမင္ ေစာင္းတတ္သည္။

ေယ႐ႈသည္ အျပစ္တင္ရန္ အခ်ိန္ျပည့္ေစာင့္ၾကည့္ေနေသာ ဘုရားမဟုတ္ပါ။

ခရစ္ေတာ္ကုိယုံၾကည္ေသာသူတုိ႕၌အျပစ္စီရင္ျခင္းမ႐ွိေတာ့ပါ။ ေရာမ ၈း၁

ေပတ႐ုလည္း ၾကည့္႐ႈေသာအရာလြဲေခ်ာ္ေသာေၾကာင့္ သံသယ၀င္လာသည္။

ေယ႐ႈကုိမၾကည့္ဘဲ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ၾကည့္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။

ထုိ႕ေၾကာင့္ ေယ႐ႈကုိေစ့ေစ့ၾကည့္ပါ။

ထုိေလွေပၚသုိ႔ ခရစ္ေတာ္ေရာက္လာေသာအခါ အရာခပ္သိမ္း ၿငိမ္သက္သြားသည္။

မုန္တုိင္းစဲသည္။ ခရစ္ေတာ္ကုိသာ ေမွ်ာ္ၾကည့္ပါ။

Rev. Pau Zel Mang

Full Gospel Assembly, Yangon

Read More

အေကာင္းျမတ္ဆံုး ကတိေတာ္

သင္သည္ ေရကိုေလွ်ာက္သြားေသာအခါ သင္ႏွင့္အတူ ငါရွိ၏။
ျမစ္တို႔ကို ေလွ်ာက္သြားေသာအခါ မနစ္မမြန္းရ။
မီးကိုခ်င္းနင္းေသာအခါလည္း မေလာင္ရ။
မီးလွ်ံလည္း မၿငိရ။
ေဟရွာယ ၄၃း ၂


သင္သည္ ငါျမတ္ႏိုးရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အသေရရွိၿပီ။ ငါလည္းခ်စ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ သင့္အတြက္ လူတို႔ကို၎၊ သင္၏အသက္အတြက္ လူမ်ိဳးတို႔ကို၎ ငါေပးမည္။
ေဟရွာယ ၄၃း ၄

Read More

သက္ေသခံခ်က္

သမၼာအလင္းရဲ႕ပရိသတ္ေတြအတြက္ ကမာၻေက်ာ္ေဘာလံုးသမား ကာကာရဲ႕ သက္ေသခံခ်က္ကို ေ၀မွ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ ခြန္အားရႏိုင္ၾကပါေစခင္ဗ်ာ။

ကာကာ
(ကလပ္- ရီးယဲလ္မက္ဒရစ္၊ ႏိုင္ငံ- ဘရာဇီး)
အႀကိဳက္ဆံုးဂီတ - Gospel
အႀကိဳက္ဆံုးစာအုပ္ - Holy Bible

ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
သမၼာအလင္း

Read More

The Scariest Phrase - Francis Chan

Pastor Francis Chan ရဲ႕ တရားေဟာခ်က္ထဲက ထုတ္ႏႈတ္ထားတဲ့ အပိုင္းေလးပါ။
လိုရင္းတိုရွင္းနဲ႔ ထိထိမိမိ ရွိလွပါတယ္။ အားေပးၾကပါဦး။

ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
သမၼာအလင္း

Read More

လဲေသာ္လည္း …. မဆံုးရာ

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ဘ၀မွာ ေနာက္က်သြားၿပီ၊ ျဖစ္ႏိုင္စရာမရွိေတာ့ဘူးလို႔ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခံစားခဲ့ဖူးမယ္ထင္ပါတယ္။ အခ်ိန္ကာလဆိုတဲ့ ႏိႈင္းရ တစ္ခုအတြင္းမွာ က်င္လည္ေနၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႔ေတြအတြက္ အခ်ိန္ဟာ တကယ့္ကို အေရးႀကီးလွတဲ့အေျဖေတြ၊ ရလဒ္ေတြ၊ ေအာင္ျမင္မႈေတြ၊ ရာဇ၀င္သမိုင္းေတြကို ပံုေဖာ္ထုဆစ္ေပးခဲ့တဲ့ ပန္းပုဆရာတစ္ဆူလို႔ ေျပာရင္ လြန္မယ္မထင္ပါဘူး။ သမၼာက်မ္းစာကိုၾကည့္တဲ့အခါ အခ်ိန္းအခ်က္ျပဳႏိုင္မယ့္ ေန႔ရက္ေတြ၊ ကာလေတြ ေပၚေပါက္ လာဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ဘုရားသခင္က မိုးေကာင္းကင္မ်က္ႏွာက်က္မွာ အလင္းအိမ္ကို ဖန္ဆင္းခဲ့တယ္ဆိုတာကို ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကမာၻ ၁း ၁၄
ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြ နားလည္ဖို႔ အေရးႀကီးတဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ ရွိပါတယ္။ ဘုရားသခင္ဟာ အခ်ိန္ကာလရဲ႕ ေဘာင္အတြင္းမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ဘုရားမဟုတ္သလို အခ်ိန္ကာလ အပိုင္းအျခားတစ္ခုအလြန္မွာ ေပ်ာက္ပ်က္သြားတဲ့ ဘုရားလည္းမဟုတ္ဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဘုရားသခင္ဟာ အခ်ိန္ကာလရဲ႕ အုပ္စုိးမႈေအာက္မွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့သူမဟုတ္ဘဲ အခ်ိန္ကာလကိုေတာင္ ဖန္ဆင္းခဲ့တဲ့သူ တစ္နည္းအားျဖင့္ အခ်ိန္ကာလကို အုပ္စိုးေစခိုင္းေသာသူ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ လူသားကေတာ့ အခ်ိန္ကာလရဲ႕ အကန္႔အသတ္ေအာက္မွာ အတိုင္းအတာတစ္ခုအတြင္း အသက္ရွင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီ အခ်ိန္ကာလအလြန္မွာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကသူေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔လို ပုထုဇဥ္လူသားေတြအတြက္ အခ်ိန္ ဆိုတာ သိပ္ကိုအေရးႀကီးတဲ့အရာျဖစ္သလို အႏိုင္ကေန အ႐ံႈးျဖစ္သြားေအာင္၊ အလင္းကေန အေမွာင္ျဖစ္သြားေအာင္ကို တတ္စြမ္းႏိုင္ေပမယ့္ ဘုရားသခင္အတြက္ေတာ့ အခ်ိန္ဆုိတဲ့ ႏိႈင္းရသေဘာတရားက အေရးမႀကီးပါဘူး။ က်ေနာ္အခုလို စကားပလႅင္ခံေနရတာက ဘုရားသခင္ဟာ ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိန္ေနာက္မက်ဘူး ဆုိတာကို ဒီတရားေဟာခ်က္ကို ဖတ္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြကို နားလည္ေစခ်င္တာေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ ဘ၀မွာ တစ္ခါတေလက်ေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါကို ထည့္တြက္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ အရမ္းကိုေနာက္က်ေနၿပီဆိုတဲ့ အေျဖမ်ိဳးကို အသိစိတ္က တပ္အပ္သိေနတတ္သလို၊ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ သိထားတတ္ထားတဲ့ပညာေတြအရ ခ်င့္ခ်ိန္ၾကည့္ျပန္ေတာ့လည္း မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ အေျဖက ေျမႀကီးလက္ခတ္ မလြဲေအာင္ကို ေသခ်ာေနပါတယ္။ အဲလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘယ္လိုယံုၾကည္ျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ တတ္စြမ္းႏိုင္ျခင္းအေပၚမွာ ရပ္တည္ၾကမွာလဲ။ ဘယ္လိုစိတ္ခ်မႈမ်ိဳးနဲ႔ ပကတိအေျခအေနကို ဆန္႔က်င္ၿပီး ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ ကို ၀န္ခံၾကမွာလဲဆိုတာ သိပ္ကို အေရးႀကီးပါတယ္။ အဲဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို နဖူးေတြ႔၊ ဒူးေတြ႔ ႀကံဳခဲ့ဖူးတဲ့လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အသက္တာကေန က်ေနာ္တို႔ေတြ သင္ခန္းစာယူၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။
ထာ၀ရဘုရားကလည္း အခ်င္းလူသား ဤအ႐ိုးတို႔သည္ အသက္ရွင္ႏိုင္သေလာဟု ေမးေတာ္မူလွ်င္ ငါက    အိုအရွင္ ထာ၀ရဘုရား ကိုယ္ေတာ္သိေတာ္မူသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏။ ေယဇေက်လ ၃၇း ၃
ဒီအျဖစ္အပ်က္ကိုၾကည့္တဲ့အခါ ဘုရားသခင္က ပေရာဖက္ေယဇေက်လကို အ႐ိုးေတြနဲ႔ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ခ်ိဳင့္၀ွမ္းတစ္ခုဆီကို ေခၚသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ အဲဒီအ႐ိုးေတြဟာ အသက္ရွင္ႏိုင္သလားလို႔ ေမးပါတယ္။ ဒီေမးခြန္းကို ပေရာဖက္ ေယဇေက်လျပန္ေျဖပံုကို ၾကည့္ၿပီး က်ေနာ္ဆင္ျခင္မိတာ(၂)ခ်က္ရွိပါတယ္။
၁။ ကိုယ့္မ်က္စိေ႐ွ႕မွာေတြ႔ျမင္ေနရတဲ့ လက္ရွိအေျခအေနကိုၾကည့္ရင္ အ႐ိုးေတြက အေတာ့္ကို ၾကာျမင့္ေနၿပီျဖစ္လို႔ ေျခာက္ေနၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ၃၇း ၂
အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္အခါအရ အသက္ရွင္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့တာ ေသခ်ာေနပါၿပီဆိုတာ ေတာ္႐ံုတန္႐ံုနလပိန္းတံုးေတာင္ နားလည္ပါတယ္။
အဲဒီေမးခြန္းမ်ိဳးကို က်ေနာ္တို႔ကို ေမးခဲ့ရင္ က်ေနာ္တို႔ဘက္က ျပန္ေျဖႏိုင္တဲ့အေျဖ(၂)မ်ိဳးက (၁) မရွင္ႏိုင္ဘူး (၂) ရွင္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ကြဲျပားျခားနားတဲ့အေျဖ ထြက္လာႏိုင္ပါတယ္။ မရွင္ႏိုင္ဘူးလို႔ ေျဖခဲ့ရင္ က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ အေျဖဟာ လက္ရွိအေျခအေနကို ထည့္တြက္စဥ္းစားထားတဲ့ ပါးနပ္နားလည္မႈကေန ေပၚထြက္လာတဲ့အေျဖ ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ မိမိရဲ႕သိနားလည္ျခင္းအေပၚမွာ မူတည္တဲ့အေျဖလို႔ ေျပာရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ရွင္ႏိုင္တယ္လို႔ ေျဖခဲ့ရင္လည္း က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းအေပၚမွာ မူတည္တဲ့အေျဖမ်ိဳးျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။ ယံုၾကည္သူေတြမွာရွိေနတတ္တဲ့ ေရာဂါတစ္မ်ိဳးက ယံုၾကည္ျခင္းေရာဂါ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕အလိုေတာ္က ဘာမွန္းမသိဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ စြတ္ယံုေနတတ္တာ၊ ဘုရားမပါဘဲ ကိုယ္လိုခ်င္ရာကို စိတ္စြဲၿပီး ဇြတ္ယံုေနတာကို ဆိုလိုတာပါ။
ပေရာဖက္ေယဇေက်လကေတာ့ အဲဒီလိုအေျခအေနႏွစ္မ်ိဳးလံုးနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့အေျဖကို ေပးသြားပါတယ္။
အိုအရွင္ထာဝရဘုရား၊  ကိုယ္ေတာ္သိေတာ္မူသည္ဟု ေလွ်ာက္ေလ၏၊
ပေရာဖက္ေယဇေက်လရဲ႕အေျဖက လက္ရွိအေျခအေနေပၚမွာ ရပ္တည္တာမ်ိဳးမဟုတ္သလို သူရဲ႕ သိနားလည္ျခင္း အေပၚမွာ ရပ္တည္တာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အသက္တာမွာ သဘာ၀လြန္နိမိတ္လကၡဏာေတြနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ ခင္ဗ်ားသိတာ၊ မသိတာထက္ ဘုရားသခင္သိတာကို နားလည္ၿပီး ရပ္တည္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အသက္တာမွာ ဘုရားသခင္မပါဘဲ ကိုယ့္ဟာကိုယ္သိ၊ ကိုယ့္ဟာကိုယ္တတ္ေနခဲ့ၾကတာ ဘယ္ႏွႀကိမ္ေတာင္ ရွိခဲ့ဖူးၿပီလဲ။ ျပႆနာအခက္အခဲအေပၚမွာ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ သိျခင္း၊ ယံုၾကည္ျခင္းထက္ ဘုရားသခင္၌ပံုအပ္ထားတာက ပိုၿပီး အဆင္ေျပလြယ္ကူပါတယ္။ ပေရာဖက္ေယဇေက်လရဲ႕အေျဖက သိပ္ကို႐ိုးရွင္းၿပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါးရွိတဲ့အေျဖျဖစ္ပါတယ္။ ငါယံုၾကည္တယ္၊ ငါယံုၾကည္တယ္ … လို႔ ဖ်စ္ညွစ္ၿပီး ၀န္ခံေနတာထက္စာရင္ ဘုရားသခင္ဆီမွာ ကိုယ္ေတာ္သိပါတယ္လို႔ ပံုအပ္လိုက္တာက ပိုၿပီး ျမန္ဆန္လြယ္ကူတဲ့ ေျဖရွင္းနည္းျဖစ္ပါတယ္။
မွာထားေတာ္မူသည္အတိုင္း ငါသည္ ပေရာဖက္ျပဳ၏။ ပေရာဖက္ျပဳစဥ္တြင္ အသံျမည္၏။ လႈပ္ရွားျခင္းလည္းရွိ၏။ အ႐ိုးတို႔သည္ တခုအနီးသို႔တခု ခ်ဥ္းကပ္ၾက၏။ ၃၇း ၇
အခုလို အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္မလာခင္မွာ အ႐ိုးေတြဟာ ဟိုတစ္ေခ်ာင္း ဒီတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တစစီျပန္႔က်ဲေနတာျဖစ္ပါတယ္။ လက္ဖ်ံ႐ိုးကတစ္ေနရာ၊ ေျခသလံုးကတစ္ေနရာ၊ နံ႐ိုးကတစ္ေနရာ၊ ေမး႐ိုးကတစ္ေနရာ … အဲဒီလိုျမင္ကြင္းကို ျမင္ေယာင္ၾကည့္ရတာ အေတာ့္ကို ပရမ္းပတာဆန္လြန္းလွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားသခင္မိန္႔မွာထားတဲ့အတိုင္း ျပဳတ့ဲအခါ အ႐ိုးေတြဟာ တစ္ေခ်ာင္းရွိရာကို တစ္ေခ်ာင္း ခ်ဥ္းကပ္လာၾကတယ္လို႔ က်မ္းစာကဆိုထားပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ယံုၾကည္သူေတြဟာလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တစ္ဦးေကာင္း၊ တစ္ေယာက္ေကာင္းရပ္တည္မယ္ဆိုရင္ ဘာမွ သံုးစားလို႔မရတဲ့ အ႐ိုးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြအားလံုး တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးခ်ိတ္ဆက္ပူးေပါင္းတဲ့အခါမွ ရပ္တည္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္သူအသက္တာမွာ မိတ္သဟာယဖြဲ႔ျခင္းဆိုတာ သိပ္ကိုအေရးႀကီးပါတယ္။ ဘုရားသခင္နဲ႔မိတ္သဟာယ၊ ယံုၾကည္သူအခ်င္းခ်င္းမိတ္သဟာယဆိုတဲ့ အပိုင္းႏွစ္ပိုင္းလံုးက အသက္တာအတြက္ မရွိမျဖစ္ အစိတ္အပိုင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ မိတ္သဟာယဖြဲ႔ၾကတဲ့အခါ သူ႔ဟာသူတကြဲတျပားရပ္တည္ရင္ ဘာမွသံုးစားလို႔မရတဲ့ အ႐ိုးေတြဟာ တစ္ေခ်ာင္းကိုတစ္ေခ်ာင္းခ်ဥ္းကပ္ၿပီး အျပန္အလွန္ အမွီသဟဲျပဳျခင္း၊ ကူညီမစအားေပးျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚလာ ၾကပါတယ္။
ငါၾကည့္႐ႈစဥ္တြင္ အေၾကာတို႔သည္ေပၚလာ၍ အသားလည္းတက္၏။ အေရလည္းဖံုးလႊမ္း၏။ သို႔ရာတြင္ အသက္မရွိေသး။ ၃၇း ၈
အထက္ပါက်မ္းပိုဒ္မွာ ၾကည့္တဲ့အခါ အ႐ိုးေတြဟာ တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔တစ္ေခ်ာင္း ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး ဆက္စပ္လိုက္တဲ့အခါ အေၾကာေတြ၊ အသားေတြ တက္လာၿပီး ျပည့္ျပည့္ၿဖိဳးၿဖိဳး ျဖစ္လာတာကိုေတြ႔ရေပမယ့္ အသက္မရွင္ေသးဘူးလို႔ ဆိုထားပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ မိတ္သဟာယဖြဲ႔ျခင္း၊ အတူတကြလက္တြဲလုပ္ေဆာင္ျခင္းေတြဟာလည္း တခါတရံမွာ အဲဒီလိုပဲ အသက္မပါတဲ့စုစည္းျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စုေ၀းျခင္းေတြမွာ အသက္ပါဖို႔ ဘာလိုအပ္ပါသလဲ။ ဆက္ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။
မွာထားေတာ္မူသည့္အတိုင္း ငါသည္ ပေရာဖက္ျပဳ၍ ေလသည္ သူတို႔အထဲသို႔၀င္သျဖင့္ သူတို႔သည္ အသက္ရွင္၍ အလြန္မ်ားေသာ ဗိုလ္ေျချဖစ္လ်က္ မတ္တပ္ေနၾက၏။ ၃၇း ၁၀
က်မ္းစာမွာ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ကို ေအာက္ပါပံုေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔လည္း ေဖာ္ျပတတ္တာကို သိထားဖို႔လိုပါတယ္။

သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၏ပံုေဆာင္ခ်က္အမ်ဳိးမ်ဳိး

၁။ ခ်ဳိးငွက္ (Dove)

မာကု ၁း၁၀ ၊ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႔ျခင္း၊ သန္႔ရွင္းျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္းကို ပံုေဆာင္သည္။ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္သည္ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေသာေၾကာင့္ လူတို႔၏ဆႏၵမပါဘဲ အဘယ္အမႈကိုမွ်မျပဳ။

၂။ ဆီ (Oil)

ထြက္ေျမာက္ ၂၉း၇၊ ၂၈း၄၁၊ လုကာ ၄း၁၈ ၊ ဆီႏွင့္လိမ္းသျဖင့္၊ ဆီကိုယူ၍ သူ၏ေခါင္းေပၚမွာေလာင္းသျဖင့္ ေဟာေျပာျခင္းငွါ ဘိသိက္ျခင္း

၃။ မီး (Fire)

တမန္ ၂း၁-၄၊ ဝတ္ျပဳ ၂း၂၄၊ ၁၀း၂၊ ၃ရာ ၁၈း၃၈-၃၉၊ ထြက္ ၃း၂။

၄။ ဝတ္ရံု (Clothes)

၄ရာ ၂း၈-၁၃၊ တမန္ ၁-၈

၅။ အာမခံပစၥည္း (Pledge, Ransom)

၂ေကာ ၁း၂၂

၆။ တံဆိပ္ (Seal)

၂ေကာ ၁း၂၂၊ မႆဲ ၂၇း၆၆၊ ဧဖက္ ၁း၁-၄

၇။ ေရ (Water)

ေယာ ၇း၃၇-၃၉၊ ၄း၁၉၊ ေယဇ ၃၆း၂၅-၂၇၊ ေဟရွာ ၁၂း၃၊ ေယာလ ၂း၂၈

၈။ ေလ (Wind)

ေယာ ၃း၈၊ ၁ေကာ ၁၂း၁၁

ဒီအခ်က္ေတြကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ကို ပံုေဆာင္ေဖာ္ျပတဲ့အခါမွာ ေလ ကိုလည္း အသံုးျပဳၿပီး က်မ္းစာကေဖာ္ျပတယ္ဆိုတာ သိရမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ စုဖြဲ႔ျခင္း၊ စုေ၀းျခင္းအလယ္မွာ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္မပါေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ အသက္မရွိေသးဘူးလို႔ နားလည္သေဘာေပါက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ၀တ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းေတြ၊ ေလဟာျပင္တရားပြဲေတြ၊ ရက္တို/ရက္ရွည္က်မ္းစာသင္တန္းေတြအားလံုးမွာ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္မပါဘူးဆိုရင္ေတာ့ ၀ိညာဥ္မပါတဲ့ အေသေကာင္ေတြ စုေ၀းေနျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္လို႔ ေျပာရင္ အခန္႔မသင့္ရင္ အ႐ိုက္ေတာင္ခံရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ သမၼာတရားရဲ႕ဆိုလိုခ်က္အတိုင္း ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။ ေလက ၀င္ေရာက္ေနရာယူလိုက္တဲ့အခါ ခုနက ပေရာဖက္ေယဇေက်လျမင္ေနရတဲ့ အေသေကာင္ေတြဟာ အသက္ရွင္တဲ့ မ်ားစြာေသာဗိုလ္ေျခေတြျဖစ္လာတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အသက္တာမွာလည္း ကိုယ့္မ်က္စိေ႐ွ႕မွာ ျမင္ေတြ႔ေနရတဲ့ အေသေကာင္ေတြ( က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္လည္း ပါပါတယ္)ဟာလည္း သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္နဲ႔ ျပည့္၀လာတဲ့အခါ မ်ားစြာေသာဗိုလ္ေျခအျဖစ္ ထာ၀ရဘုရားအတြက္ တိုက္ႏိုင္ခိုက္ႏိုင္၊ လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္တဲ့ အားေကာင္းေမာင္းသန္ ယံုၾကည္သူေတြျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာရရင္ေတာ့ နံပါတ္(၁)အခ်က္အေနနဲ႔
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အသက္တာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ ေနာက္မက်ေသးပါဘူး။ ေအာင္ျမင္မႈရဖို႔အတြက္ အသက္နဲ႔ခႏၶာ ၿမဲေနေသးသေ႐ြ႕ လက္မေလွ်ာ့ပါနဲ႔။ က်ေနာ္တို႔ကိုးကြယ္တဲ့ဘုရားက ေျခာက္ေသြ႔ေနတ့ဲ အ႐ိုးေတြကိုေတာင္ အသက္ရွင္ေစႏိုင္တဲ့ ဘုရားျဖစ္ပါတယ္။
ယံုၾကည္သူအခ်င္းခ်င္း မိတ္သဟာယဖြဲ႔တဲ့ေနရာမွာလည္း သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ကို ေနရာေပးပါ၊ ထံုးလမ္းစဥ္လာအရ စုေ၀းတာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ အသက္မရွိတဲ့စုေ၀းျခင္းသာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ယံုၾကည္သူတိုင္းရဲ႕အသက္တာမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အနက္႐ႈိင္းဆံုးခ်စ္ျခင္းေမတၱာ၊ မ်ားစြာေသာေကာင္းႀကီးမဂၤလာနဲ႔ အျမင့္မားဆံုးမ်က္ႏွာသာေပးျခင္းကို ခံစားရရွိႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵမြန္ျပဳရင္း ……

ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
သမၼာအလင္း

Read More

အလိုေတာ္ႏွင့္ညီေသာ ယံုၾကည္ျခင္း

သမၼာအလင္းရဲ႕ ပရိသတ္ေတြအားလံုးပဲ မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ။ ဒီေန႔မွာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ပရိသတ္ေတြ ဆင္ျခင္ခြန္အား ယူစရာ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္တစ္ပုဒ္ကို တင္ျပေပးလိုက္ရပါတယ္။ ပထမဆံုး ေဟၿဗဲ ၁၁း ၁ ကိုၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။

ယံုၾကည္ျခင္းသည္ ေျမာ္လင့္ေသာအရာတို႔ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳျခင္းျဖစ္၏။ မျမင္ေသးေသာအရာတို႔ကို သိမွတ္စြဲလမ္းျခင္း အေၾကာင္းျဖစ္၏။

ဒီက်မ္းခ်က္ကိုၾကည့္တဲ့အခါ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတဲ့အရာက မိမိေမွ်ာ္လင့္တဲ့အရာကို အခုလက္ငင္းကို မိမိေရွ႕ေမွာက္မွာ ထင္ထင္ရွားရွား ရွိေနသလိုမ်ိဳး ခံယူျခင္းျဖစ္သလို မျမင္ရေသးတဲ့အရာကို စားလည္းဒီစိတ္၊ သြားလည္းဒီစိတ္နဲ႔ အသိတရားထဲမွာ မွတ္မွတ္သားသားနဲ႔ စြဲလန္းေနျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ ဟုတ္ၿပီ။ အဲဒီေတာ့ကာ ဒီကေန႔ က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းကို ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ဆိုတဲ့ ေပတံနဲ႔တိုင္းတာၾကည့္ရေအာင္။ က်ေနာ္တို႔ေတြ ဆုေတာင္းတဲ့အခါ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းကို ပံုေသနည္း (Formula) တစ္ခု ထုတ္ၾကည့္ရင္ ဘယ္လို ပံုေသနည္းမ်ိဳးျဖစ္မယ္လို႔ မိတ္ေဆြထင္ပါသလဲ။ အဲဒီပံုေသနည္းနဲ႔ ဘုရားသခင္အလိုေတာ္နဲ႔ညီတဲ့ ယံုၾကည္ျခင္းရဲ႕ ပံုေသနည္း(Formula) ဘာေတြကြာျခားမယ္ဆိုတာ အေျဖရွာၾကည့္ရေအာင္ဗ်ာ။

က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္း

ဆုေတာင္း                          အေျဖရ                              ယံုၾကည္ျခင္းျဖစ္ေပၚလာ

အလိုေတာ္ႏွင့္ညီေသာ ယံုၾကည္ျခင္း

          ယံုၾကည္ျခင္း                           အေျဖရ                            ဆုေတာင္း

လူ႔သဘာ၀ရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းက ကိုယ္ဆုေတာင္းတဲ့အခါ အေျဖရလာမွ ယံုၾကည္ျခင္းျဖစ္ေပၚလာတာပါ။      ဘုရားသဘာ၀ရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းကေတာ့ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ မိမိလိုအပ္တဲ့အရာကို အေျဖရၿပီးသားဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္နဲ႔ အားမေလွ်ာ့ဘဲ ဆုေတာင္းျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

          ဒီအေၾကာင္းအရာကို ဓမၼရာဇ၀င္တတိယေစာင္ ၁၈း ၄၁- ၄၆ မွာ ေတြ႔ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီက်မ္းခ်က္ကို ၾကည့္တဲ့ အခါပုေရာဖက္ ဧလိယက အာဟပ္မင္းကို မ်ားစြာေသာမိုး ရြာမည့္အသံရွိပါတယ္ လို႔ ေျပာၿပီး အစာကိုသံုးေဆာင္ဖို႔ အျမန္တက္သြားခိုင္းပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေနာ္။ ေခတ္မီနည္းစနစ္ေတြနဲ႔ တိုင္းတာတြက္ခ်က္တဲ့ မိုးေလ၀သ ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြမွာေတာင္မွ ဒီေလာက္ တိက်ျပတ္သားတဲ့ ခန္႔မွန္းခ်က္မ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ႐ြာရန္ရာႏႈန္း ဘယ္ေလာက္ရွိပါတယ္ လို႔ပဲ က်ေနာ္တို႔ ႀကံဳဖူးပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ အေႏွာင့္လြတ္၊ အသြားလြတ္ အေျခအေနမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ အာဟပ္မင္းႀကီးခင္ဗ်ာ … က်ေနာ္မ်ိဳးေတာ့ မိုး႐ြာႏိုင္ေျခရွိတဲ့ အသံကို ၾကားမိသလိုလိုပဲ …. ဆိုတဲ့ မတင္မက် စကားမ်ိဳးကို ပုေရာဖက္ဧလိယရဲ႕ ႏႈတ္က လံုး၀မေျပာခဲ့ပါဘူး။ မ်ားစြာေသာမိုး ႐ြာမည့္အသံရွိသည္လို႔ ပစၥဳပၸန္ကို တည့္တည့္ရည္ရြယ္ၿပီး ပိုင္စိုးပိုင္နင္း ေျပာတာျဖစ္ပါတယ္။

သင္ခန္းစာ(၁) ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ ေတာင္စဥ္ေရမရ စကားေတြေျပာေနျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ထိထိမိမိနဲ႔ လက္႐ွိအေျခအေနကို ဆန္႔က်င္ဘက္ျပဳၿပီး ေျပာဆုိခံယူျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔နားလည္ရမယ့္အခ်က္တစ္ခ်က္က ယံုၾကည္ျခင္းကို ထုတ္ေဖာ္၀န္ခံတဲ့ေနရာမွာ မိမိအနားမွာရွိေနတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ရဲ႕ အရွိန္အ၀ါေၾကာင့္ တြန္႔ဆုတ္သြားျခင္းမ်ိဳးမရွိဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ပုေရာဖက္ဧလိယအခုလိုစကားမ်ိဳးကို ေျပာလိုက္တာပါခ်ည္ပါခ်ဲ႕တစ္ေယာက္ကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး။
ေစတလံုးပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ့ ဘုရင္ကိုေျပာတာေနာ္။ အာဟပ္မင္းကို ဒီစကားေျပာတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဧလိယဟာ မ်ားစြာေသာမိုးရဲ႕အသံကို သူ႔နားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ၾကားေနရလို႔ ၾကားရတဲ့အတိုင္း ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။

သင္ခန္းစာ(၂) ကိုယ့္ေဘးမွာရွိေနတဲ့ ဆင္ ေလာက္ႀကီးတဲ့သူေတြေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းကို ၀န္ခံရာမွာ ျခင္  ေလာက္ျဖစ္မသြားပါေစနဲ႔။ 

အဲဒီလို အာဟပ္မင္းကိုေျပာၿပီးတဲ့ေနာက္မွ ဧလိယဟာကရေမလေတာင္ေပၚတက္ၿပီး ေျမမွာ ျပားျပား၀ပ္ၿပီး မ်က္ႏွာကို ဒူးၾကားမွာ ထားၿပီး ဆုေတာင္းပါေတာ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြ သတိျပဳရမယ့္ အခ်က္တစ္ခ်က္ ရွိပါတယ္။ အဲဒါကေတာ့ ဧလိယဟာ အခုလိုဆုေတာင္းခင္ကတည္းက သူ႔ရဲ႕ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ စိတ္ႏွလံုးထဲမွာ မိုး႐ြာမည့္အေျဖကို ရၿပီးသားျဖစ္သလို မိုး႐ြာမည့္အသံကိုလည္း နားနဲ႔ဆတ္ဆတ္ၾကားၿပီးသား ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အလိုေတာ္ႏွင့္ညီေသာ ယံုၾကည္ျခင္းဟာ မေတာင္းေလွ်ာက္မီကတည္းက ရၿပီးၿပီ ဆိုတဲ့ စိတ္ခ်မႈမ်ိဳးနဲ႔ ျပည့္စံုေနျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းကို ႏႈတ္ကေနဖြင့္ေျပာလိုက္ျခင္းဟာ လူေတြေရွ႕မွာ ၀န္ခံျခင္းျဖစ္ၿပီး ယံုၾကည္ျခင္းပါလ်က္ ဆုေတာင္းျခင္းဟာ ဘုရားသခင္ကို ၀န္ခံျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ယံုၾကည္သူေတြက ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ေယ႐ႈနာမ၌သိမ္းပိုက္တယ္ဆိုၿပီး ေတြ႔ေလရာကို လက္ၫႈိးထိုးၿပီး အ႐ူးခ်ီးပန္း ေလွ်ာက္ေျပာေနၾက တာကို က်ေနာ္ေတြ႔ဖူးျမင္ဖူးပါတယ္။ တခ်ိဳ႕က်ေတာ့လည္း ဒူးအမာ႐ြတ္တက္ေအာင္ ဆုေတာင္းၿပီး ေတာင္းတာက ကိုယ့္အပိုင္း ေပးတာမေပးတာ ဘုရားအပိုင္းလို႔ ခံယူထားတဲ့သူေတြလည္း ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ အဲဒီလိုလူေတြဟာ တကယ္ေတာ့ မ်က္ႏွာစာတစ္ဘက္ပဲပါတဲ ဒဂၤါးျပားေတြလိုပါပဲ။ ဟုတ္မလိုလိုနဲ႔ အလုပ္မျဖစ္တဲ့ ယံုၾကည္ျခင္းမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။

သင္ခန္းစာ(၃) ယံုၾကည္ျခင္းရွိေသာသူသည္ မိမိ၏ယံုၾကည္ျခင္းကို ဆုေတာင္းျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ေ႐ွ႕၌ ၀န္ခံသမႈျပဳသည္။ 

ပေရာဖက္ဧလိယဟာ အဲဒီလိုဆုေတာင္းေနရင္းက သူ႔ရဲ႕ကၽြန္ကို ပင္လယ္ဘက္ကို ၾကည့္ခိုင္းတဲ့အခါမွာ ဘာမွမရွိဘူးဆိုတဲ့ အေျဖေၾကာင့္ ခုႏွစ္ႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ျပန္ၾကည့္ခိုင္းပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းရွိတယ္ဆိုတာ အႏႈတ္လကၡဏာ၊ အဖ်က္သေဘာ ေတြနဲ႔ ကင္းေ၀းစြာ အသက္ရွင္ရတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီလို အႏႈတ္လကၡဏာေတြ၊ အဖ်က္သေဘာစကားေတြ ၾကားမွာ မိမိယံုၾကည္ထားတဲ့အတိုင္း မဆုတ္မနစ္ ၿမဲၿမံျခင္းစြာ အသက္ရွင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဧလိယဟာ ဘာမွမေတြ႔ဘူး ဆိုတဲ့ သူ႔ကၽြန္ရဲ႕(၆)ႀကိမ္တိုင္တိုင္ စကားေၾကာင့္ စိတ္မေလွ်ာ့၊ အားမပ်က္ပါဘူး။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ သိမွတ္စြဲလမ္းျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ က်မ္းစာကေျပာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ေတြေရာ ဘယ္ႏွႀကိမ္တိုင္ေအာင္ ကိုယ့္ရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းကို အထိပါးခံႏိုင္မွာလဲ။ အႏႈတ္လကၡဏာစကားေတြၾကားမွာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခိုင္ခံ့ႏိုင္မွာလဲ။ က်ေနာ္တို႔ ယံုၾကည္ရာအေပၚမွာ မေလွ်ာ့ေသာဇြဲလံု႔လနဲ႔ အသက္ရွင္ၾကဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ ေနရာတိုင္းမွာ ဥံဳဖြ ဆိုၿပီး ျဖစ္ေပၚလာတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။

သင္ခန္းစာ(၄) ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ အားသာရာဘက္ကို ေရလိုက္ငါးလိုက္လုပ္ျခင္းမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ဇြဲနဘဲနဲ႔ အတြန္းအတိုက္ ခံၿပီး ကိုယ္ယံုၾကည္ရာအေပၚမွာ အေျဖမရမခ်င္း ၿမဲၿမံစြာရပ္တည္တဲ့ သတၱိျဖစ္ပါတယ္။ 

ဧလိယရဲ႕ကၽြန္ဟာ ပင္လယ္ကို ခုႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ၾကည့္တဲ့အခါမွေတာ့ လူလက္နဲ႔တူတဲ့ မိုးတိမ္ငယ္တစ္ခုဟာ ပင္လယ္ထဲက တက္လာတာကို ေတြ႔တယ္လို႔ သတင္းပို႔လာပါေတာ့တယ္။ မိုးတိမ္တိုက္ႀကီး၊ တိမ္စိုင္ႀကီးမဟုတ္ဘူးေနာ္။ လူလက္နဲ႔တူတဲ့ မိုတိမ္ငယ္တဲ့ …. ။ အဲဒီစကားကိုၾကားတဲ့အခါ ပေရာဖက္ဧလိယဟာ အာဟပ္မင္းဆီသြားၿပီး မိုးရြာတဲ့အခါ ခရီးလမ္းမွာ ခက္ခဲမွာမို႔ အျမန္ဆံုးျပန္ပါေတာ့လို႔ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ မိုးတိမ္ငယ္လို႔ သိထားတဲ့ ဧလိယဟာ အာဟပ္မင္းကို မိုးဖြဲဖြဲရြာမယ္၊ မိုးရြာေတာ့မယ္လို႔ တထစ္ေလွ်ာ့ၿပီး စကားကို ေဖာ့မေျပာပါဘူး။ ခရီးလမ္းမွာ အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ေလာက္ေအာင္ကို မိုးရြာမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

သင္ခန္းစာ(၅) ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ အခုတစ္မ်ိဳး၊ ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ မိမိယံုၾကည္ရာကို အစကေန အဆံုး စြဲကိုင္အသက္ရွင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ 

ခရီးအသြားအလာပ်က္ေလာက္ေအာင္ ႐ြာမည့္မိုးက လူလက္နဲ႔တူတဲ့ မိုးတိမ္ငယ္ဆီကေန ျဖစ္လာမယ္လို႔ ဧလိယက ယံုၾကည္ထားပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အသက္တာမွာေရာ ခင္ဗ်ားရဲ႕မိုးတိမ္ငယ္က ဘာလဲ။ စီးပြားေရးလား၊ က်န္းမာေရးလား၊ အရင္းအႏွီးလား၊ ပညာေရးလား။ အဲဒီမိုးတိမ္ငယ္ေလးကေနပဲ ဘုရားသခင္ရဲ႕ နိမိတ္လကၡဏာမိုးက ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ရြာသြန္းပါလိမ့္မယ္။

သင္ခန္းစာ(၆) ယံုၾကည္ျခင္းဆိုတာ အေျခအေနနဲ႔ အေပးအယူလုပ္ၿပီး အေလွ်ာ့အတင္းမရွိပါဘူး။ အေသးငယ္ဆံုးေသာ အေျခအေနကေန အႀကီးမားဆံုးေသာအေျဖကို ထုတ္ယူဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ 

အာဟပ္မင္းလည္း ရထားကိုစီးၿပီးထြက္သြားတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ မိုးသက္မုန္တိုင္းက်ၿပီး မိုးကသည္းသည္းမည္းမည္းကို ရြာပါေတာ့တယ္။ တကယ္ေတာ့ မိုးက အခုမွရြာတာဆိုေပမယ့္ ပေရာဖက္ဧလိယရဲ႕ ယံုၾကည္ျခင္းက အေစာႀကီးကတည္းက သူ႔နားထဲမွာ အခုလို မိုးႀကီးေလႀကီးသံကို ၾကားၿပီးသားျဖစ္သလို သူ႔ႏွလံုးသားကလည္း ခံယူၿပီးသားျဖစ္ပါတယ္။

          က်ေနာ္တို႔ေတြရဲ႕အသက္တာမွာလည္း ဘယ္အရာေတြအတြက္ အေျဖရခ်င္ေနၾကပါသလဲ။ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ အခုအေျဖရၿပီဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္မ်ိဳးနဲ႔ ဘုရားေရွ႕၊ လူ႔ေရွ႕မွာ ၀န္ခံလိုက္စမ္းပါ။ မိတ္ေဆြဘ၀မွာ လိုခ်င္ေတာင့္တသမွ်အရာတိုင္း အေကာင္အထည္ေပၚလာပါလိမ့္မယ္လို႔ အားေပးရင္း ဒီႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို နိဂံုးခ်ဳပ္အပ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ေကာင္းႀကီးေပးပါေစ။

ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္

သမၼာအလင္း

         

Read More

ဘုရားသခင္ အသိအမွတ္ျပဳေသာ ကိုးကြယ္ျခင္း

ကိုးကြယ္ျခင္းဆိုသည္မွာ အလြန္နက္နဲေသာအရာျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားခဲ့ေသာ တရားေဟာခ်က္ ေဆာင္းပါးမ်ားတြင္ အလ်ဥ္းသင့္သလို ေဖာ္ျပေရးသားခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါသည္။ ယခု ဤေဆာင္းပါးတရားေဟာခ်က္ ေဆာင္းပါးကိုလည္း အသြင္တမ်ိဳးျဖင့္ တင္ျပေရးသားထားပါသည္။

ဘုရားသခင္သည္ နံဝိညာဥ္ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ေသာသူတုိ႔သည္ နံဝိညာဥ္ျဖင့္လည္း ေကာင္း၊ သစၥာျဖင့္လည္းေကာင္း ကိုးကြယ္ရမည္။ (ေယာဟန္ ၄း၂၄)

အထက္ပါ က်မ္းေတာ္ျမတ္အရ ကိုးကြယ္ေသာသူအေပါင္းတုိ႔သည္ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရာတြင္ နံဝိညာဥ္ႏွင့္ကိုးကြယ္ရမည္။ သစၥာလည္း ပါဝင္ရမည္ ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ရတြင္ နံဝိညာဥ္ေရာ၊ သစၥာေရာ ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးလိုအပ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယေန႔ယံုၾကည္သူမ်ား ကိုးကြယ္ျခင္းအမႈျပဳရာတြင္ မိမိတို႔ နားလည္သလိုသာ သစၥာရွိရွိျဖင့္ ကိုးကြယ္ေနၾကသည္ကို ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။ ထိုသို႔ေသာ ယံုၾကည္သူမ်ား၏ အသက္တာကို ေလ့လာၾကည့္ပါက တနဂၤေႏြေန႔မို႔ ဘုရားေက်ာင္းတတ္သည္။ ခရစ္ယာန္ျဖစ္လို႔ ဆယ္ဘို႔ တစ္ဘို႔ ထည့္သည္။ ယံုၾကည္သူျဖစ္လုိ႔ မိတ္သဟာရ အစီအစဥ္မ်ားတြင္ ပါဝင္သည္ . . . အစရွိသျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ေနၾက လုပ္ငန္းစဥ္တရပ္အေနျဖင့္ သစၥာရွိရွိလုပ္ေဆာင္ 

 ျပဳမူေနၾကသည္ကို  ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။ သူတို႔နားလည္ေသာ သစၥာတရားကိုသာ ဦးစားေပးေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္ကို ျမင္ေတြ႕ေနရပါသည္။ ထိုသူတို႔၏ အသက္တာတြင္ နံဝိညာဥ္ျဖင့္ ကိုးကြယ္ေနမႈကို ရွာေဖြ၍ မေတြ႕ႏုိင္ေခ်။ နံဝိညာဥ္ဘုရားဆိုသည္ကိုလည္း နားမလည္၊
ဝိညာဥ္ျဖင့္ မည္သုိ႔ကိုးကြယ္ရမည္ဆိုသည္ကိုလည္း စိတ္မဝင္စားၾကေခ်။
သမၼာက်မ္းစာထဲတြင္ မိမိတို႔ကို ဘုရားသခင္သခင္ေပးသည့္ အသက္ဝိညာဥ္ကို ရရွိကာ ဘုရားသခင္ ဖြင့္ျပသည့္ ဝိညာဥ္အလင္းရသည့္အတုိင္း ကိုးကြယ္၍ သစၥာတရားကိုလည္း ဖတ္တြယ္ကာ ကိုးကြယ္အသက္ ရွင္ေသာသူအခ်ိဳ႕ကို ေဖာ္ထုတ္ ေလ့လာခြန္အားယူလုိပါသည္။

ယံုၾကည္ျခင္း ပါေသာ ကိုးကြယ္ျခင္း

ပထမဦးစြာ ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းၾကီး (၄)တြင္ ကာဣန ႏွင့္ အာေဗလ ဆိုသည္ ညီအကို ႏွစ္ဦးအေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ ထိုညီအကို ႏွစ္ဦးစလံုးသည္ ဘုရားသခင္ကို ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းအမႈကို အတူတကြ ျပဳၾကေသာ္လည္း သမၼာက်မ္းစာကမူ ညီအာေဗလ၏ ကိုးကြယ္ျခင္းကိုသာ ဘုရားသခင္က လကၡံခဲ့ေၾကာင္း အတည္ျပဳေဖာ္ျပထားပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ကာဣန ၏ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းကို ဘုရားသခင္က လစ္လွ်ဴရႈခဲ့ပါသနည္း။
ထိုအေၾကာင္းအရာကို ေဟၿဗဲက်မ္းတြင္ ျပန္လည္ေဖာ္ျပရာတြင္ အာေဗလသည္ ယံုၾကည္ျခင္းအားျဖင့္ ယဇ္ပူေဇာ္ခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားပါသည္။ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္သို႔ တိုးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ရာတြင္ ယံုၾကည္ျခင္း သည္ အလြန္အေရးၾကီးပါသည္။ ဘုရားသခင္ကို ယံုုၾကည္ျခင္းဆိုသည္မွာ လူတစ္ဦး၏ႏွလံုးသားထဲ အသက္ ဝိညာဥ္ထဲက ေပၚထြက္လာျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ 

အၾကင္အရပ္၌ လူႏွစ္ဦး သံုးဦးတုိ႔သည္ ငါ၏နာမကို ေထာက္၍ စည္းေဝးၾက၏။ 

ထိုအရပ္၌ သူတို႔အလယ္ မွာ ငါရွိသည္ဟု မိန္ေတာ္မူ၏။ (ရွင္မႆဲ ၁၈း၂၀)

ထိုက်မ္းစာအရ လူႏွစ္ေယာက္ သံုးေယာက္တို႔သည္ ခရစ္ေတာ္၏နာမ၌ စုေဝးသည္ဆိုပါက ဤေနရာတြင္ ကိုယ္ေတာ္အတူတည္ရွိေနေၾကာင္း သင္ယုံၾကည္ႏုိင္ပါသလား။ အကယ္၍ သင္သည္ အမွန္တကယ္ ယံုၾကည္ နုိင္သည္ဆိုပါက ဘုရားသခင္ေရွ႕သုိ႔လာေရာက္ေသာသူတုိ႔သည္။ အေျပာအဆုိ၀တ္စားဆင္ယင္ပုံကုိ ဂရုစုိက္ရမည္ျဖစ္သည္။ ယုံၾကည္သူမ်ား၏ ဇာတိသေဘာတုိ႔ကုိ ယူေဆာင္လာမည္မဟုတ္ေပ။ ဘုရားေက်ာင္းသုိ႔လာျခင္းျဖင့္ သစၥာ၀တ္ကုိ ျပဳၾကေသာ္လည္း
မိမိတုိ႔၏ အျပဳအမူတုိ႔သည္ ဇာတိသေဘာတုိ႔ကုိ သယ္ေဆာင္လာေသာေၾကာင့္ ၀ိညာဥ္ျဖင့္ ကုိးကြယ္ေနသည္ဟုမဆုိႏုိင္ေပ။ ေဟၿဗဲက်မ္းကုိေရးသားခဲ့ေသာသူက မျမင္ရေသာ အရာကုိ ယုံၾကည္ျခင္းျဖင့္ က်င့္ေဆာင္သည္ဟု ေဖာ္ျပခဲ့ပါသည္။ ဆုိလုိသည္မွာ ကုိယ္တုိင္မျမင္ေတြ႔ေသာ္လည္း မိမိ၏ စိတ္၀ိညာဥ္ အလင္းက ေဖာ္ျပသည့္အတုိင္း ယုံၾကည္ေသာစိတ္ျဖင့္ ျပဳမူေဆာင္ရြက္သည္ဟု ဆုိလုိပါသည္။ ေရာမၾသဝါဒစာထဲတြင္ အာျဗဟံကိုယ္တုိင္က မိမိယံုၾကည္သည့္အတုိင္း ျပဳမူသည္ဟု ေဖၚျပပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ယံုၾကည္သည့္အတုိင္္း ျပဳမူမည္ဟု ဆံုးျဖတ္ထားပါက က်မ္းစာက ေဖာ္ျပသည့္ အတုိင္း
ယံုၾကည္သည္ဆိုပါက အဘယ္ေၾကာင့္ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ဘုရားေက်ာင္းတြင္ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ရာတြင္ မိမိတို႔ ဆႏၵအလိုအတုိင္း ျပဳမူေနၾကပါသနည္း။ ထိုသို႔ ျပဳမူကိုးကြယ္သူမ်ားကို ကာဣန ကိုးကြယ္ သကဲ့သို႔ ျပဳမူေဆာင္ရြက္ေနေသာသူမ်ားဟု ဆိုႏုိင္ပါသည္။ ထုိသူတို႔တြင္ ယံုၾကည္ျခင္း မပါရွိေခ်။

သစၥာတရားကို ဖက္တြယ္ၿပီး ကိုးကြယ္မႈျပဳျခင္း

တဖန္ ဒံေယလ အနာဂတၱိက်မ္းတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္ပါက ရွာဒရက္၊ ေမရွက္၊ အေဗဒေနေဂါဆိုေသာ လူငယ္သံုးဦး၏ အသက္တာကို ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။
ထုိသူတုိ႔၏ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္းကို ျပန္လည္ေလ့လာၾကည့္ပါက ယံုၾကည္ျခင္းပါဝင္၍ သစၥာတရားကိုလည္း ဖက္တြယ္ထားေၾကာင္း ျမင္ေတြ႕ႏုိင္ပါသည္။ ဒံေယလ ၃း၁၇-၁၈ တြင္ ထိုလူငယ္ သံုးေယာက္က ရဲရင္ျပတ္သားစြာျဖင့္ ဘုရင္က ရွိခိုးဝတ္ျပဳခိုင္းေသာ ရုပ္တုႀကီးကို ဦးမခ် ဝတ္မျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ဘုရင္ကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဘုရားသခင္က ကယ္ႏႈတ္မည္ဟု ယံုၾကည္ျခင္းအျပည့္ျဖင့္
ျပန္လည္ေျပာဆိုခဲ့သည္။ အကယ္၍ မကယ္ႏႈတ္ခဲ့လွ်င္လည္း အသက္ရွင္ေသာ ဘုရားသခင္မွလြဲ၍ မည္သည့္အရာကိုမွ် ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ျခင္း မျပဳႏုိင္ေၾကာင္း ေျပာဆိုကာ ျငင္းပယ္ခဲ့ေလသည္။
ထိုသူတို႔၏ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္မႈကို ၾကည့္ပါက ႏွလံုးသား၏ အနက္ရႈိင္းဆံုး ေနရာထက္ ပိုနက္ရႈိင္းေသာ ဝိညာဥ္ထဲက ယံုၾကည္ျခင္းျဖင့္ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ခဲ့သည္အျပင္ သစၥာတရားကိုလည္း
ဦးထိပ္ပန္ဆင္ကာ ဘုရားသခင္၏ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္တြင္ အသက္ရွင္ရပ္တည္ခဲ့ေလသည္။

ယံုၾကည္သူတို႔သည္ ဆုေတာင္းခ်က္မ်ားကို ေတာင္းခံရာတြင္ မိမိဆုေတာင္းသည့္အတုိင္း အေျဖတစ္စံုတစ္ရာ မရခဲ့လွ်င္ စိတ္ပ်က္လက္ေလွ်ာ့သြားေလ့ရွိသည္။ ခရစ္ယာန္တစ္ဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အသက္ရွင္ေသာ ဘုရားကို သိကၽြမ္းသူ ျဖစ္သျဖင့္ ဆုေတာင္းရမည္ဟူေသာ အခ်က္ကို သစၥာရွိရွိျဖင့္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ္လည္း ဆုေတာင္းခ်က္ အေျဖမရရွိပါက စိတ္ပ်က္အားငယ္ကာ ယံုၾကည္ျခင္း ပ်က္ျပားသြားတတ္ၾကပါသည္။ ဆုေတာင္းခ်က္ အေျဖမရလွ်င္ မိမိအသက္တာကို ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ရမည့္အစား “ဆုေတာင္းလွ်င္လည္း အလကားပါဘဲ” ဟူေသာ အသံမ်ိဳးသာ ထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။ ဘုရားသခင္က ေပးႏုိင္သည္၊ အရာခပ္သိမ္းကို တတ္စြမ္းႏုိင္သည္၊ အလံုးစံုတုိ႔ကို မစႏုိင္သည္ ဟူေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ ဘုရားသခင္ ထံတုိးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ကာ ဘုရားသခင္က မေပးခဲ့လွ်င္လည္း မည္သို႔မွ် ယံုၾကည္ျခင္း ပ်က္ျပားသြားမည္ မဟုတ္ဟူေသာ စိတ္ပိုင္းျဖတ္မႈျဖင့္ ယံုၾကည္ဆုေတာင္းသင့္ပါသည္။ သူတုိ႔သည္ ဝိညာဥ္ထဲက ကိုးကြယ္ ဆုေတာင္းေနသူမ်ားဟု ဆိုႏုိင္ပါမည္လား။ ရွာဒရက္၊ ေမရွက္၊ အေဗဒေနေဂါတုိ႔၏ အသက္တာႏွင့္ မိမိအသက္ တာကို ႏုိင္ယွဥ္ၾကည့္ကာ မိမိ၏ အသက္တာထဲက ဘုရားသခင္ထံ တုိးဝင္ခ်ဥ္းကပ္ေနသည့္ ပုံစံကို ျပန္လည္ ျပင္ဆင္သင့္ပါသည္။

အခ်ိဳ႕ေသာ ခရစ္ယာန္ ယံုၾကည္သူဆိုသည့္ သူမ်ားသည္ မိမိတို႔ကို ကယ္တင္ျခင္းငွါ မစြမ္းႏုိင္ေသာ ေဗဒင္ဆရာ၊ နတ္ဆရာမ်ားကို အားကိုးခိုလႈံကာ အထက္၊ ေအာက္၊ စသည့္ ယုတ္ညံ့ေသာနည္းလမ္းတို႔ကို အားကိုးေမွ်ာ္လင့္ေနေသာသူမ်ားတုိ႔သည္ မိမိကိုယ္မိမိ အသက္ရွင္ေသာ ဘုရားကို ယံုၾကည္သူမ်ားဟု ေၾကြးေၾကာ္ထားၾကေသာ္လည္း ဝိညာဥ္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သစၥာႏွင့္လည္းေကာင္း ကိုးကြယ္ေနသူမ်ားဟု မဆိုႏုိင္ပါေခ်။

ဘုရားႏွင့္အတူ သြားေနရင္း ကိုးကြယ္မႈပ်က္ယြင္းသြားသူ

တဖန္ထပ္မံ၍ ဓမၼရာဇဝင္ အခန္းၾကီး (၅)တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနမန္၏ အသက္တာကို တဖန္ ေဖာ္ျပလိုပါသည္။ ထိုသူသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ႏူနာစြဲကပ္ေနေသာအခါ ဣသေရလတိုင္း ႏုိင္ငံမွ ဧလိရွဲထံ သြားေရာက္ကုသခံခဲ့သည္။ ေယာ္ဒန္ျမစ္တြင္ ခုႏွစ္ႀကိမ္ ႏွစ္လုိက္ေသာအခါ ႏူနာေပ်ာက္ကင္း သြားေလသည္။ ထိုအခါ အသက္ရွင္ေသာ ဘုရားကို ဝိညာဥ္ထဲက သိကၽြမ္းလာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း သူ၏ အေနအထားမွာ မင္းမႈထမ္းျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္၏ အလိုကို ဦးစားေပးရသျဖင့္ သစၥာျဖင့္ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္နုိင္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ဧလိရွဲထံတြင္ ဖြင့္ဟ ဝန္ခံခဲ့ပါသည္။ (၄ရာ ၅း၁၇-၁၈)တြင္ ကၽြန္ေတာ္သည္ မည္သည့္အခါမွ် အျခားဘုရားကို ယဇ္ပူေဇာ္မႈမျပဳေတာ့ပါ။ သို႔ေသာ္ သူအမႈထမ္း ခစားေနေသာ ရွင္ဘုရင္မွာ အျခားကို ကိုးကြယ္ေသာသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဘုရင္ႏွင့္ ရိမၼာန္ ဘုရားေက်ာင္းသို႔ သြားေသာအခါ ကိုယ္ဦးညႊတ္ရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ႀကိဳတင္ဝန္ခံထားပါသည္။
အထိုအေျခအေနကို ဧလိရွဲ သေဘာေပါက္နားလည္သလို ဘုရားသခင္ကလည္း ထိုသူတို႔အတြက္ ထူးျခားေသာ အျပစ္တင္ေျပာဆိုမႈ မလုပ္ခဲ့ပါ။

ဤေနရာတြင္ ေျပာလိုသည့္ ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးရွိပါသည္။ ထုိသူမွာ ဧလိရွဲ၏ တပည့္တစ္ဦးျဖစ္သူ
ေဂဟာဇိ ဆိုသူအေၾကာင္းျဖစ္သည္။ သူသည္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္မ်ားကို ဧလိရွဲထံမွ သိကၽြမ္းၿပီးသူ တစ္ဦးျဖစ္သျဖင့္ အသက္တာတြင္ မည္သုိ႔ ဝတ္ျပဳကိုးကြယ္ရမည္ကို သိရွိနားလည္ၿပီးသူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ နားလည္ၿပီးသူျဖစ္ေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏ ျငင္းပယ္ျခင္း ခံလိုက္ရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ေနမာန္သည္ ႏူနာေပ်ာက္ကင္းသြားေသာအခါ တန္းဘိုးရွိေသာ ရုပ္ဝတၳဳပစၥည္းမ်ားကို ေပးလွဴေသာ္လည္း ဧလိရွဲမွာ ျငင္းပယ္ကာ မခံယူခဲ့ေခ်။ ထိုအခါ တပည့္ျဖစ္သူ ေဂဟာဇိက အားမလိုအားမရျဖစ္ကာ သူ႔၏ ဆရာဧလိရွဲ မသိမီ ေနမန္ထံမွ ထိုပစၥည္းမ်ားကို ေတာင္းခံကာ ယူလိုက္သည္။ ဧလိရွဲသိေသာအခါ ဧလိရွဲက က်ိန္လိုက္သျဖင့္ ေနမန္၏ ႏူနာမွာ ေဂဟာဇိထံ က်ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။

ဘုရားသခင္ထံသည္ ႐ုပ္ဝတၳဳပစၥည္းမ်ားကို ေပးႏုိင္သူျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိေသာ္လည္း ယံုၾကည္မႈအားနည္းသည္ဟုေျပာရမည္ထင္ပါသည္။ ေနမန္ထံမွ လိမ္ညာေတာင္းခံခဲ့သျဖင့္ သစၥာလည္း ပ်က္ခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ထဲတြင္ တစ္သက္လံုး ပါဝင္အသက္ရွင္ေနေသာ္လည္း ဝိညာဥ္ႏွင့္လည္းေကာင္း၊ သစၥာျဖင့္လည္း ေကာင္း ကိုးကြယ္ေနသူေတာ့ မဟုတ္ပါေခ်။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္၏ အမႈေတာ္ထဲမွာ ပါဝင္ေနရင္ က်ိန္စာ သင့္သြားခဲ့ပါသည္။ သင့္အသက္တာကိုလည္း ျပန္လည္ ဆန္းစစ္ပါ။ မိမိကိုယ္ကို ဘုရားသခင္ႏွင့္ အျမဲတမ္း သြားလာအသက္ရွင္ေနသူ တစ္ဦးအျဖစ္ မိမိကိုယ္ကို သတ္မွတ္ထားပါက အမွန္တကယ္ ဝိညာဥ္ျဖင့္၎၊ သစၥာျဖင့္၎ ကိုးကြယ္ေနသူျဖစ္ပါသလား။
အကယ္၍ မိမိ၏အသက္တာသည္ ဘုရားသခင္ ႏွစ္သက္ေသာ ကိုးကြယ္မႈမ်ိဳးမရွိေသးပါက မိမိအသက္တာာကို ျပန္လည္ ဆင္ျခင္ကာ ျပင္ဆင္မႈျပဳႏုိင္ရန္ ေဝငွလုိက္ပါသည္။

Rev ဦးမင္းလြင္

Read More