ဘုရားသခင္က ခ်စ္ျခင္းေမတၲာရွင္ျဖစ္တယ္ လို႔ဆိုၿပီး လူေတြက ေနာင္တတရားကို ေပါ့ေပါ့တန္တန္ ခံယူၾကတယ္။ ဘာပဲလုပ္လုပ္ခႊင့္လႊတ္တယ္၊ ခ်စ္တယ္ ဆိုၿပီး ေနာင္တတရားကို သိပ္မေျပာခ်င္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္တစ္ဖက္မွာဘုရားသခင္က ခ်စ္ျခင္းေမတၲာရွင္ ျဖစ္သလိုတရားစီရင္မယ့္သူျဖစ္တယ္ဆိုတာ လုံး၀မေမ့ သင့္ဘူး။ မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေယာက်္ားေလး ေမြးမယ္၊ မိန္းကေလးေမြးမယ္ဆိုတာ သူ ဆုံးျဖတ္လို႔ မရဘူး။ ဘုရားသခင္ေပးတဲ့အတိုင္းပဲျဖစ္တယ္။ ယုံၾကည္ သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘယ္လိုအသက္ရွင္ရမယ္ ဆိုတာကိုေကာင္းေကာင္းသိၾကေပမယ့္ အဲဒီလိုအသက္ မရွင္မိတာကို ေနာင္တရဖို႔ျဖစ္တယ္။
ဘာေတြကိုေနာင္တရ ရမွာလဲက်ေနာ္တို႔ဆုေတာင္းရမယ္ဆိုတာ သိၾကေပ မယ့္ဆုမေတာင္းၾကတာကိုဒီေန႔အထိ ခရစ္ယာန္ေတြက အျပစ္လို႔မျမင္ၾကဘူး။ က်မ္းစာဖတ္ၿပီးက်မ္းစာအတိုင္း အသက္ရွင္ဖို႔သိၾကေပမယ့္မဖတ္ခ်င္၊ အသက္မရွင္ခ်င္ ၾကတာကိုလည္း အျပစ္မျမင္ၾကဘူး။ ဒီလိုပဲ ဆယ္ဖို႔ တစ္ ဖို႔ေပးရမယ္ဘုရားေက်ာင္းသြားၿပီး ဘုရားရွိခိုးရ မယ္ဆို တာ သိေနေပမယ့္ သိသိႀကီးနဲ႔ မေပးတာ၊ မသြားတာကို အျပစ္လို႔ မျမင္ၾကေတာ့ဘူး။ ဆုေတာင္းဖို႔ဆိုတာ မခက္ ေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္၊ အိပ္ရာ၀င္ခ်ိန္မွာပဲ ဆုေတာင္း ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္က သူနဲ႔အခ်ိန္အမ်ားႀကီးယူဖို႔ ျဖစ္ေစခ်င္ေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔က အခ်ိန္သိပ္မယူ ခ်င္ၾက ဘူး။ ဒီကေန႔ ခရစ္ယာန္ေတြ အျပစ္လုပ္ေနၾကတာကို အျပစ္လို႔မထင္တဲ့ ျပဳမူက်င့္ႀကံျခင္းေတြကို ေနာင္တရဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေတြ ေနာင္တရမလဲဆိုတာကို လူတိုင္း မိမိကိုယ္ကိုသိၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာင္တတရားက ဘာေၾကာင့္ အေရးႀကီးသလဲဆိုရင္ ဓမၼေဟာင္းထဲမွာ ပေရာဖက္ေတြ၊ ဣသေရလလူမ်ိဳးေတြ၊ တိုင္းႏိုင္ငံေတြ၊ လူမ်ိဳးတိုင္းဘုရားသခင္ဆီကထြက္သြားၿပီး မိမိႀကိဳက္ သလို အသက္ရွင္ၾကတယ္။ ဘုရားသခင္ကို ပုန္ကန္တဲ့ ဘ၀ကေနျပန္လာၿပီး ေနာင္တရၾကဖို႔ မိန္႔ဆိုထားပါတယ္ (ေယဇေက်လ ၁၈း ၃၀-၃၂)။ ဘုရားသခင္က လူသား ေတြကို အျပစ္ကင္းတဲ့ဘ၀နဲ႔ ဖန္ဆင္းထားေပမယ့္ အျပစ္ထဲက်သြားတဲ့အခါမွာ မ်ိဳးဆက္အလိုက္ အျပစ္ ေတြ လုပ္လာၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဓမၼေဟာင္းထဲမွာ ေနာင္တတရားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့အရာအမ်ားႀကီး ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်မ္းစာဖတ္တဲ့အခါ ဘာေတြလုပ္ရမလဲ၊ ဘာေတြသြန္သင္ထားတယ္ဆိုတာသိဖို႔ အေရးႀကီး ပါ တယ္။ ဓမၼသစ္က်မ္းမွာ ႏွစ္ျခင္းဆရာေယာဟန္ရဲ႕ ပထမဦးဆုံးတရားေဟာခ်က္က "ေနာင္တရၾကေလာ့။ ႏိုင္ငံေတာ္တည္လုနီးၿပီး" ဆိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေယ႐ႈ ခရစ္ကိုယ္တိုင္ ေကာင္းကင္ဘုံကို မတက္ၾကြမီ လူမ်ိဳး တိုင္းအေပၚေနာင္တတရားကို ေဟာၾကားဖို႔ တပည့္ ေတာ္မ်ားကိုမွာထားပါတယ္ (ရွင္လုကာ ၂၄း၄၇)။
ရွင္ေပတ႐ုက ပင္ေတကုေတေန႔မွာ ဣသေရလ လူမ်ိဳးေတြကို ေနာင္တရၾကဖို႔ ေဟာေျပာခဲ့တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဣသေရလေတြကေယ႐ႈကို ေမရွိယ ကယ္တင္ရွင္မွန္းမသိဘဲ လက္၀ါးကပ္တိုင္မွာ ႐ိုက္သတ္တဲ့အျပစ္မွေနာင္တရဖို႔ ေဟာေနျခင္းျဖစ္ တယ္။ ရွင္ေပါလုကလည္း ဣသေရလလူမ်ိဳးေတြအျပင္ လူမ်ိဳးအားလုံး ေနာင္တရဖို႔ ေျပာတာကို (တမန္ေတာ္ ၂၆း၂၀)မွာေတြ႕ရတယ္။ လူသားတိုင္း ေနာင္တရဖို႔ ပညတ္ထားတာကို(တမန္ေတာ္၁၇း၃၀) မွာလည္းေတြ႕ ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာင္တတရားရဖို႔က က်မ္းစာရဲ႕ သြန္သင္ခ်က္ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရတယ္။
ေနာင္တတရားဆိုတာဘာလဲ တစ္ခ်ိဳ႕ လူေတြက မွားပါတယ္ဆိုၿပီး ေနာင္တေတာ့မရၾကဘူး။ ေနာင္တရျခင္းမဟုတ္တာက (၁)အျပစ္ကိုေနာင္တစိတ္မပါဘဲေဖာ္ျပျခင္း၊ (၂) အျပစ္ လုပ္ၿပီး၀မ္းနည္းတာလည္း ေနာင္တမဟုတ္ဘူး။ ေလာက မွာ အျပစ္လုပ္မိၿပီး ၀မ္းနည္းလို႔ အသက္ရွင္ေနတာ ဘာထူးေတာ့မလဲဆိုၿပီးကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆုံးစီရင္သူေတြ လည္း ရွိပါတယ္။ (၃) အျပဳအမူက ေျပာင္းလဲေပမယ့္ ႏွလုံးသားက ေနာင္တစိတ္မရွိဘူး။ အဲဒီအရာအားလုံးက ေနာင္တတရားေတြ မဟုတ္ဘူး။ ေနာင္တတရားရဲ႕ အလြယ္ကူဆုံး အဓိပၸါယ္ကေတာ့ "ေနာင္မွတျခင္း" ျဖစ္တယ္။ ႀကိဳတင္သိထားတဲ့အရာဆိုရင္ ဘယ္သူမွ အမွားလုပ္မိမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ မိမိမွားယြင္း ေၾကာင္း၊ ျပစ္မွားမိေၾကာင္းကိုသိၿပီး လမ္းမွန္ကို ျပန္ လွည့္လာျခင္းက စစ္မွန္တဲ့ ေနာင္တျဖစ္တယ္။ အျပစ္ ဆိုတာသိတာပဲမဟုတ္ဘဲ၊ အျပစ္ထဲမွာ ဆက္မေနေတာ့ ဘဲရပ္တန္႔ၿပီးျပန္လာျခင္းျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ မွားယြင္း တဲ့အျပဳအမူ၊ဒုစ႐ိုက္လမ္းေတြကေန ဦးတည္ခ်က္ေျပာင္း ၿပီးဘုရားသခင္ဆီျပန္လွည့္ျခင္းကို စစ္မွန္ေသာေနာင္တ ဟုေခၚသည္။ ဥပမာ- နိနေ၀ၿမိဳ႕က ႀကီးမားတဲ့အျပစ္ ဒုစ႐ိုက္ေျမာက္ျမားစြာလုပ္ၾကေပမယ့္ ေယာနတရား ေဟာတဲ့အခါမင္းႀကီးကစၿပီး လူေတြအားလုံးဘုရား သခင္ေရွ႕မွာ မိမိတို႔ က်င့္ႀကံျပဳမူမႈမ်ား မွားတယ္ဆိုတာ သိ႐ုံတင္မဟုတ္ဘဲေနာင္တတရားနဲ႔ အစာေရွာင္ ဆုေတာင္းတဲ့အခါ ဘုရားသခင္က ကယ္တင္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ဆီ မွန္ကန္တဲ့နည္းလမ္းအတိုင္း ျပန္လွည့္လာျခင္းက ေနာင္တတရား ျဖစ္တယ္။ "ေနာင္တတရား၊ ခြင့္လႊတ္ျခင္းနဲ႔ကယ္တင္ျခင္းက လုံး၀ခြဲလို႔ မရဘဲ ဆက္ႏြယ္တဲ့အရာေတြ ျဖစ္တယ္။ (၂ေကာ ၇-၉း၁၀)မွာ ေနာင္တရျခင္း (၂) မ်ိဳးကိုေတြ႕ရတယ္။
(၁)ေလာကရဲ႕၀မ္းနည္းျခင္းနဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ေနာင္တ တရားျဖစ္ၿပီး ေသျခင္းသို႔ ပို႔ေဆာင္တဲ့အရာျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္အမွားတစ္ခုအတြက္ ၀မ္းနည္းၿပီး ကိုယ့္ကိုကုိယ္ အဆုံးစီရင္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ဥပမာ- ယုဒရွကာ႐ုတ္ရဲ႕ ေနာင္တရျခင္းက ဘာအက်ိဳးအျမတ္မွ မေပးဘူး။
(၂) ရွင္ေပါလုက ေကာရိန္သုအသင္းသားေတြ မျဖစ္ သင့္တဲ့အရာေတြ ျဖစ္တဲ့အခါမွာ အျပင္းထန္ဆုံးေသာ စကားလုံးေတြကို အသုံးျပဳၿပီး စာေရးျခင္း ျဖစ္တယ္။ =ငါစာေရးတာ မင္းတို႔ကို ၀မ္းနည္းေစတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၀မ္းနည္းၿပီး ေနာင္တတရားရကာ လမ္းမွန္သို႔ ျပန္ေရာက္ရင္ မင္းတို႔အတြက္ ကယ္တင္ျခင္းရွိတယ္"။
တစ္ခါတစ္ေလလူေတြက သြန္သင္ျခင္းကို ခံရရင္ ခံျပင္း ၾကတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကခံယူခ်င္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က မခံ ယူခ်င္ ၾကဘူး။ က်မ္းစာဖတ္တဲ့အခါ သြန္သင္တဲ့ အခန္းေတြကို ေက်ာ္မသြားဘဲ ခံယူတတ္ရင္ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာေတြ ရွိတယ္။ ပေရာဖက္နာသန္က အျပစ္ကို ေဖာ္ ျပတဲ့အခါ ဒါ၀ိဒ္မင္းႀကီးေနာင္တရျခင္းက ဆာလံ ၅၁ ျဖစ္ေပၚ လာတဲ့အေၾကာင္းရင္းျဖစ္တယ္။ ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္ေပမယ့္ ဂုံနီအိတ္နဲ႔ျပာလူးၿပီး ဘုရားကိုေတာင္းပန္ရဲတဲ့ သူ႕အရည္ အခ်င္းကအေရးႀကီးတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ ေနာင္တတရားနဲ႔ ဒါ၀ိဒ္က၀န္ခံတာေၾကာင့္ဘုရားသခင္ရဲ႕ စိတ္ေတာ္နဲ႔ေတြ႕ ေသာသူ ဆိုၿပီး မွတ္တမ္းတင္ခံရျခင္း ျဖစ္တယ္။ ဇကၡဲလည္းပဲ မွန္ကန္တဲ့ေနာင္တ တရားရၿပီး ေယ႐ႈဆီမွာ မိမိအျပစ္ကို၀န္ခံခဲ့တယ္။ ေယာသပ္ကလည္း သူ႕အစ္ကို ေတြ ေနာင္တရေၾကာင္းကိုသိၿပီး သူ႕ကိုယ္သူဖြင့္ ေျပာခဲ့ တယ္။ေပ်ာက္ေသာသားလည္း ေနာင္တနဲ႔ျပန္လာတဲ့ အခါသားအရာကို ျပန္ရလာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္မွန္တဲ့ ေနာင္တတရားမွာ အၿမဲတမ္း ကယ္တင္ျခင္း ရွိပါတယ္ ။ က်ေနာ္ဘုရားသခင္ဆီ ေနာင္တနဲ႔ ျပန္လာ တဲ့အခါ ခြင့္လႊတ္ျခင္းရၿပီး ၀မ္းေျမာက္ျခင္း၊ သန္႔ရွင္း ေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္ရဲ႕မစျခင္းကို ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ဆီအျပစ္အားလုံးကို ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ၾကရ ေအာင္။ဘုရားသခင္ရဲ႕ခြင့္လႊတ္ျခင္းနဲ႔အတူ ေကာင္းႀကီး မဂၤလာက မိတ္ေဆြအတြက္ အၿမဲအသင့္ ရွိေနပါတယ္။
အေယာက္စီတိုင္းအေပၚမွာ ဘုရားသခင္ေကာင္းႀကီးရွိပါေစ
အေယာက္စီတိုင္းအေပၚမွာ ဘုရားသခင္ေကာင္းႀကီးရွိပါေစ
0 comments:
Post a Comment