ဆယ္ဘို႔တဘို႔ (သို႔) ေကာင္းႀကီးေသာ့

       ဒီေန႔ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္သူမ်ားၾကားမွာ လြယ္မေယာင္နဲ႔ခက္၊ တိမ္မေယာင္နဲ႔နက္တဲ့ ဆယ္ဘို႔တဘို႔အေၾကာင္းကို အဓိကထားၿပီးေဆြးေႏြးခ်င္ပါတယ္။ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔အသင္းေတာ္မွာလည္း အားနည္းမႈေတြရွိေနသလို တျခားအသင္းေတာ္ေတြမွာလည္း အဲဒီလိုပဲေတြ႔ႀကံဳေနရမယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သေဘာေပါက္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လဲ အသင္းေတာ္ေပါင္းစံုစကားရည္လုပြဲႀကီးက်င္းပတဲ့အခါမွာ “မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ကိစၥ” ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကတဲ့အခါမွာ တျခားၿပိဳင္ပြဲ၀င္ေတြက ငရဲျပည္အေၾကာင္းတို႔၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံအေၾကာင္းတို႔၊ မီးမွန္မွန္လာတာတို႔၊ ျမန္မာျပည္မွာ အသင္းေတာ္ေတြအကုန္လံုးစည္းလံုးညီညြတ္ၾကတာတို႔ အစရွိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကိုေကာင္းေအာင္ေျပာထားႏိုင္ေပမယ့္ “ အသင္းသူ၊ အသင္းသားတိုင္း ဆယ္ဘို႔တဘို႔မွန္မွန္ထည့္ၾကသည္ ”ဆိုတဲ့ေခါင္းစဥ္က ပထမဆုရသြားတဲ့အျဖစ္အျပက္ရွိခဲ့ဖူးတာကို ၾကည့္ရင္ ဒီကေန႔အသင္းေတာ္ေတြရဲ႕အခက္အခဲကို သိႏိုင္ပါတယ္။

က်မ္းစာထဲက ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔စပ္လ်ဥ္းတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။ ကမာၻဦးက်မ္း ၂၈း ၂၀- ၂၂ ကိုေလ့လာၾကည့္ရင္ ယာကုပ္ရဲ႕ခရီးတေထာက္မွာ ျမင္မက္ခဲ့တဲ့အိပ္မက္ အေၾကာင္းကိုေတြ႔ရမွာျဖစ္သလို အဲဒီအိပ္မက္ကေနႏိုးတာနဲ႔ ဘုရားသခင္ကိုေပးတဲ့ယာကုပ္ရဲ႕ ကတိသစၥာကိုလည္း ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

ထိုအခါ ယာကုပ္က ဘုရားသခင္သည္ ငါ့ဘက္၌ရွိလ်က္ ငါယခုသြားရာလမ္းမွာ ငါ့ကိုေစာင့္မ၍ စားစရာအစား၊ ၀တ္စရာအ၀တ္ကိုေပးသနားေတာ္မူလွ်င္၎၊ ……. ကမာၻ ၂၈း ၂၀

ေပးသနားေတာ္မူသမွ်တို႔ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔ပူေဇာ္ပါမည္ဟူ၍ သစၥာျပဳေလ၏။ ကမာၻ ၂၈း ၂၂

ဒီက်မ္းခ်က္ကိုၾကည့္တဲ့အခါမွာ ယာကုပ္က ခရီးတေထာက္မွာ မိုးခ်ဳပ္လာၿပီျဖစ္လို႔ အိပ္တယ္။            အဲဒီလို အိပ္တဲ့အခါမွာ ဘာမွပါမလာတာေၾကာင့္ ေက်ာက္တံုးကိုေခါင္းအံုးၿပီး အိပ္ရတယ္လို႔ က်မ္းစာမွာ အတိအက်ေဖာ္ျပထားသလို ဘာအေဆာင္အေယာင္ပါလာတယ္လို႔လည္း က်မ္းစာမွာ ေဖာ္ျပမထားပါဘူး။ ယာကုပ္ဟာ တကယ့္ကိုထူးဆန္းတဲ့ အိပ္မက္ကိုျမင္မက္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သစၥာျပဳတဲ့အခါမွာ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးသစၥာျပဳတာကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕ၾကားက ေလးနက္ဆန္းၾကယ္တဲ့သစၥာတရားဟာ ဆယ္ဘို႔တဘုိ႔သစၥာျဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ထင္ထားတဲ့ေငြေၾကး တစ္ခုတည္းမဟုတ္ပါဘူး။ အစားအေသာက္၊ အ၀တ္အထည္မွစ၍ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာအားလံုး အက်ံဳး၀င္ပါတယ္။             ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို႔ေတြကေတာ့ ေငြေၾကးေလာက္ကိုပဲ နားလည္ထားသလို အဲဒီလို မျပည့္မစံု နားလည္ထားတဲ့ ရွားရွားပါးပါးတစ္ခ်က္အေပၚမွာေတာင္ သစၥာမရွိၾကပါဘူး။

          ယာကုပ္ရဲ႕အသက္တာကို ဆက္ၿပီးေလ့လာၾကည့္ရင္ သူလုပ္ေဆာင္သမွ်မွာ ဘုရားသခင္ ေကာင္းႀကီးေပးတယ္ဆိုတာကို ဦးရီးျဖစ္တဲ့ လာဗန္ကေတာင္ ၀န္ခံရတဲ့အထိ သက္ေသထင္ရွားခဲ့ ပါတယ္။ ကမာၻ ၃၀း ၂၇                                                                                                    ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ေတြ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ဖို႔လိုတဲ့တခ်က္က - ယာကုပ္ဟာ ဘုရားသခင္ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔သစၥာျပဳတဲ့အခ်ိန္မွာ ဘာမွအေကာင္အထည္မရွိတဲ့ ဥစၥာလက္မဲ့ဘ၀နဲ႔ ျပဳခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္က က်ေနာ္တို႔ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္ ထည့္၀င္ႏိုင္တယ္ဆိုတာထက္ ခင္ဗ်ားမွာမရွိတဲ့ ဘယ္အတိုင္းအတာထိေအာင္ ထည့္၀င္ခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ ခင္ဗ်ားရဲ႕ေစတနာစိတ္ကို အေရးတယူထားတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နည္းနည္းပဲထည့္ႏိုင္လို႔ အားငယ္တဲ့သူရွိရင္ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာက ယာကုပ္ေတာင္ ဘာမွမထည့္ႏိုင္ခ်ိန္မွာ ယံုၾကည္ျခင္းကတိအားျဖင့္ သစၥာပဲေပးႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း သူရဲ႕ႏွလံုးသားကို ဘုရားသခင္က ေကာင္းႀကီးေပးခဲ့တာကို ဆင္ျခင္ပါ။ ခြန္အားယူပါ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ႏွလံုးသားကို ဘုရားသခင္အသိအမွတ္ျပဳေကာင္းႀကီးေပးပါလိမ့္မယ္။ ကမာၻ ၃၀း ၄၃

          ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေနာက္ထပ္က်မ္းခ်က္တစ္ခ်က္ထပ္ၾကည့္ၾကရေအာင္။            “ အမႈေတာ္ေစာင့္၊ ေလ၀ိသား၊ သီခ်င္းသည္တို႔သည္ အသီးအသီး မိမိတို႔လယ္ယာသို႔ ေျပးသြားၾကသည္ကို ငါေထာက္၍ သူတို႔ခံအပ္ေသာ စားစရာရိကၡာကို မခံရေၾကာင္းကို ငါရိပ္မိလွ်က္ ဘုရားသခင္၏အိမ္ေတာ္ကို အဘယ့္ေၾကာင့္စြန္႔ပစ္ၾကသနည္းဟု မင္းတို႔ကိုအျပစ္တင္၍ ေလ၀ိသားတို႕ကို စုေ၀းေစၿပီးမွ သူတို႔ေနရာ၌ ခန္႔ထားျပန္၏။ ထိုအခါ ယုဒလူအေပါင္းတို႔သည္   ဆန္စပါး၊ စပ်စ္ရည္၊ ဆီဆယ္ဘို႔တဘို႔ကို ဘ႑ာေတာ္တိုက္သို႔ ေဆာင္ခဲ့ျပန္ၾက၏။ ’’             ေနဟမိ ၁၃း ၁၀- ၁၂                                                                                                          က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္သူေတြ ဆယ္ဘို႔တဘို႔မွန္မွန္မေပးၾကတဲ့အခါမွာ ဘုရားသခင္ရဲ႕အမႈေတာ္ျမတ္မွာ ပါ၀င္ၾကတဲ့သူေတြခမ်ာ ေနရာမွန္၊ လူမွန္မျဖစ္ဘဲ သင္းအုပ္ေတြလယ္ထြန္ၿပီး ဧ၀ံေဂလိဆရာေတြ ေစ်းေရာင္းေနရတဲ့အျဖစ္မ်ိဳးေတြျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာလို႔ အဲဒီလိုအလုပ္ေတြမလုပ္ရဘူးလို႔ က်ေနာ္ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ အမႈေတာ္ျမတ္မွာ အာ႐ံုစိုက္မႈမေလ်ာ့ရင္ေတာ့ လုပ္လို႔ရပါတယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ေတာ့ အဲဒီလိုအလုပ္ေတြနဲ႔၀မ္းေရးေျဖရွင္းရမယ္ဆိုရင္ အမႈေတာ္မွာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အာ႐ံုစိုက္ႏိုင္ေတာ့မလဲဗ်ာ။ ဒီထက္ပိုၿပီးစိတ္မေကာင္းစရာတစ္ခုက က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္သူေတြ ဆယ္ဘို႔တဘို႔မမွန္ၾကတာေၾကာင့္ အသင္းေတာ္ေတြခမ်ာ အေဆာက္အဦခ၊ မီးခ၊ ေရခအျပင္ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းမႈေတြမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အိုမင္းမႈဒဏ္ၾကားမွာ ေခတ္ကာလနဲ႔အဆက္ျပတ္လာသလို  ရပ္တည္ဖို႔ခက္ခဲလာၾကတာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အသင္းေတာ္ေတြဆိုရင္ ေၾကြးၿမီေတြၾကား လံုးပါးပါးကုန္ၾကပါတယ္။ ဆယ္ဘို႔႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ကြဲျပားတဲ့ခံယူခ်က္ေတြ ဘယ္လိုပဲရွိေနပါေစ။ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္ကိုပို႔ဖို႔ပဲ ေဖာ္ျပထားတာကိုဆင္ျခင္ေစလိုပါတယ္။ ဆယ္ဘို႔တဘို႔မွန္ကန္စြာမေပးျခင္းက ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္ကိုစြန္႔ပစ္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႔ ေနဟမိက သူ႔လူမ်ိဳးကို ျပစ္တင္႐ႈတ္ခ်ခဲ့တာကိုၾကည့္ရင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္မွသည္ သာသနာေတာ္အဆံုး ခင္ဗ်ားရဲ႕ဆယ္ဘို႔တဘို႔အေရးပါတာကို ျမင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕သာသနာအတြက္ စိတ္အားထက္သန္ၿပီး အမႈေတာ္မွာပါ၀င္ဖို႔စိုင္းျပင္းေနၾကတဲ့သူတခ်ိဳ႕အတြက္ က်ေနာ္အႀကံတစ္ခု ေပးပါရေစ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕သာသနာေတာ္က်ယ္ျပန္႔ဖို႔ထက္ ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္ကိုအရင္ဆံုး အာ႐ံုစိုက္ၿပီး သစၥာေစာင့္သိပါဦး။ ဘုရားသခင္ရဲ႕အိမ္ေတာ္အေပၚသစၥာေစာင့္သိျခင္းက ဘုရားသခင္ရဲ႕သာသနာေတာ္က်ယ္ျပန္႔ဖို႔ ပထမေျခလွမ္းျဖစ္သလို အမႈေတာ္ေဆာင္ျခင္းတမ်ိဳးလည္း ျဖစ္ပါတယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အထက္က က်မ္းခ်က္မွာေလ့လာၾကည့္ရင္လည္း ဆယ္ဘို႔တဘို႔ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ေတြပ်က္တလွည့္၊ ေမ့တလွည့္လုပ္ေနၾကတဲ့ေငြေၾကးတစ္ခုတည္း မဟုတ္ဘူးဆိုတာေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

          ကဲ… … ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဖာရိရွဲေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ငယ္ထိပ္မိုးႀကိဳးပစ္သလို ခံစားခဲ့ရေစတဲ့ သခင္ေယ႐ႈရဲ႕စကားတစ္ခြန္းကို ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္။ ဤပံု ဤလိပ္စာကား အဘယ္သူ၏ပံု၊ အဘယ္သူ၏လိပ္စာျဖစ္သနည္းဟုေမးေတာ္မူလွ်င္ ကဲသာဘုရင္၏ပံု၊ လိပ္စာျဖစ္ပါသည္ဟုေလွ်ာက္ၾကေသာ္ ေယ႐ႈကလည္း ကဲသာဘုရင္၏ဥစၥာကို ကဲသာဘုရင္အားဆက္ေပးၾကေလာ့။ ဘုရားသခင္၏ဥစၥာကို ဘုရားသခင္အားဆက္ေပးၾကေလာ့ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ မႆဲ ၂၂း ၂၀- ၂၁                                                                               ဒီေနရာမွာ သခင္ေယ႐ႈေျပာဆိုေနတဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ဥစၥာဆိုတာ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ကိုဆိုလိုေနတာ      ျဖစ္ပါတယ္။ ဖာရိ႐ွဲေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္သြန္သင္တတ္ၾကပံုကို မႆဲ ၂၃း ၂၃မွာ အခုလိုေဖာ္ျပထားပါတယ္။                    လွ်ိဳ႕၀ွက္ေသာက်မ္းျပဳဆရာ၊ ဖာရိ႐ွဲတို႔ သင္တို႔သည္ အမဂၤလာရွိၾက၏။ အေၾကာင္းမူကား ပင္စိမ္း၊ စမႊတ္၊ ဇီယာ၊ အသီးအ႐ြက္တို႔ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔လွဴၾကသည္တြင္ …. …..

သခင္ေယ႐ႈရဲ႕ေခတ္ကာလမွာ ဖာရိ႐ွဲေတြ၊ က်မ္းျပဳဆရာေတြဟာ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္လာရင္ တကယ့္ကို တိက်ျပင္းထန္လြန္းစြာ သြန္သင္ၾကသလို၊ အဲဒီအတိုင္းလည္း ခံယူူက်င့္ႀကံၾကပါတယ္။     အဲဒီလိုလူေတြရဲ႕ပညာစမ္းျခင္းကို သခင္ေယ႐ႈေျဖၾကားခဲ့ပံုက တကယ့္ကိုပညာသားပါသလို ေသသပ္ပိရိလြန္းလွပါတယ္။ ႐ွင္း႐ွင္းေျပာရရင္ေတာ့ သူတို႔အျပင္းအထန္ခံယူထားတဲ့အခ်က္နဲ႔ သူတို႔ကို ျပန္ခ်ည္လိုက္တာပါ။ ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ ငါၾကင္းျပန္ေၾကာ္တယ္ပဲဆိုပါေတာ့ဗ်ာ။ ဒီေနရာမွာက်ေနာ္အဓိကေျပာခ်င္တာက အဲဒီအေၾကာင္းအရာထက္ သခင္ေယ႐ႈသံုးစြဲလိုက္တဲ့ စကားလံုးျဖစ္တဲ့ ဘုရားသခင္၏ဥစၥာကို ဘုရားသခင္အားဆက္ေပးၾကေလာ့ ဆုိတဲ့စကားပဲျဖစ္ပါတယ္။ က်မ္းစာကို ေစ့ေစ့ေပါက္ေပါက္ေလ့လာၾကည့္ရင္ ဘုရားသခင္က ငါ့ဥစၥာလို႔ သံုးစြဲၿပီးေျပာခဲလွပါတယ္။ ပိုၿပီးသိသာထင္႐ွားေအာင္ မာလခိ ၃း ၈ ကိုဖတ္ၾကည့္ၾကရေအာင္။

လူသည္ ဘုရားသခင္၏ဥစၥာေတာ္ကို လုယူရမည္ေလာ။ သို႔ေသာ္လည္း သင္တို႔သည္          ငါ့ဥစၥာကို လုယူၾကၿပီ။ အကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ အဘယ္သို႔လုယူပါသနည္းဟုသင္တို႔ေမးလွ်င္        ဆယ္ဘို႔တဘို႔ကို၎၊ ပူေဇာ္သကၠာတို႔ကို၎ လုယူၾကၿပီ။    က်ေနာ္တို႔သာတကယ္တမ္းစဥ္းစားတတ္မယ္ဆိုရင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေပးဆပ္အနစ္နာခံမႈက ဘယ္ေလာက္ႀကီးမားတယ္ဆိုတာကို ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္မွာ ျမင္ေတြ႔သံုးစြဲေနၾကတဲ့အရာေတြနဲ႔တင္ နားလည္ၾကမွာပါ။ စၾက၀႒ာတစ္ခုလံုးအျပင္ မ်က္ျမင္ရတဲ့အရာေတြျဖစ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔သံုးစြဲေနၾကတဲ့ အရာေတြကစလို႔ မ်က္ျမင္မရတဲ့အရာေတြအဆံုး ဘုရားသခင္ကသူ႔အမိန္႔ေတာ္နဲ႔ဖန္ဆင္းခဲ့ေပမယ့္ ငါ့ဥစၥာ လို႔တစ္ခါမွ မ႑ပ္တိုင္တက္မျပဘဲ က်ေနာ္သံုးခ်င္သလိုသံုး၊ ျဖဳန္းခ်င္သလိုျဖဳန္းေနတာကို သေဘာႀကီးစြာ ခြင့္ျပဳထားတဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္စမ္းပါ … ခင္ဗ်ားေန႔စဥ္ေသာက္ေန၊ ခ်ိဳးေနတဲ့ေရေတြ၊ ေန႔စဥ္႐ွဴ႐ႈိက္ေနတဲ့ေလေတြအျပင္ ခင္ဗ်ားသံုးစြဲေတြနဲ႔ဟန္းဖုန္းေတြ၊ ဆိုင္ကယ္ေတြ၊ အိုဗ်ာ … ေနာက္ဆံုးခင္ဗ်ားေကာင္းကင္ႏိုင္ငံကိုမေရာက္ခင္စပ္ၾကား ခဏတာတည္းခိုေနထိုင္ေနတဲ့ ယာယီတဲအိမ္ႀကီးအဆံုး ဘုရားသခင္ရဲ႕လက္ေတာ္နဲ႔ကင္းလြတ္တာရွိရဲ႕လားဗ်ာ။ အဲဒီလိုက်ေနာ္တို႔ လုပ္ေဆာင္ထားတာဆိုလို႔ လားလားမွ်မရွိတဲ့အရာေတြအားလံုးကို ဘုရားသခင္ဆီကေနက်ေနာ္တို႔ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းအသံုးျပဳေနၾကတယ္။ အရာတိုင္းကို ဖန္ဆင္းထားတဲ့ဘုရားသခင္ကေတာ့ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ကလြဲၿပီး ဘာကိုမွ ငါ့ဥစၥာလို႔ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ဒါေလးတစ္ခုတည္းကိုပဲ ငါ့ဥစၥာလို႔ေျပာတာကို က်ေနာ္တို႔ေတြက အပိုင္စီးခ်င္ၾကေသးတယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္စိတ္ပုပ္ၾကသလဲေတြးၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ ဆယ္ဘို႔တဘို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ထပ္သိခ်င္ရင္ အာျဗဟံရဲ႕အေၾကာင္းကိုပါ တလက္စာတည္းေလ့လာၾကည့္သင့္ပါတယ္။ ကမာၻဦးက်မ္း အခန္းႀကီး(၁၄)ကိုဖတ္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ႐ွင္ဘုရင္(၅)ပါးစုဖြဲ႔ထားတဲ့တပ္နဲ႔ ႐ွင္ဘုရင္(၄)ပါးစုဖြဲ႔ထားတဲ့ တပ္တို႔စစ္ခင္းၾကတဲ့အခါမွာ ႐ွင္ဘုရင္(၄)ပါးတပ္က အႏိုင္ရၿပီး ဥစၥာရွိသမွ်ကိုသိမ္းယူသြားၾကတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအထဲမွာ အာျဗဟံရဲ႕အစ္ကိုျဖစ္သူရဲ႕သားျဖစ္တဲ့ ေလာတေရာ သူပိုင္တဲ့ဥစၥာေတြပါ ပါသြားတဲ့အခါ အာျဗဟံဟာ သူ႔ရဲ႕ငယ္ေမြးၿခံေပါက္တပည့္(၃၁၈)ေယာက္နဲ႔ လိုက္တိုက္ၿပီးအႏိုင္ယူႏိုင္ခဲ့တဲ့အျပင္ ဘုရင္(၄)ပါးသိမ္းယူသြားတဲ့ဥစၥာရွိသမွ်ကိုပါ ျပန္သိမ္းယူႏိုင္ ခဲ့ပါတယ္။ တုိက္ပြဲကျပန္လာတဲ့အာျဗဟံကို ေသာဒံုမင္းႀကီးကေတာင္ ထြက္ႀကိဳရတဲ့အေျခအေနအထိ အာျဗဟံဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕မ်က္ႏွာသာေပးျခင္းကို ခံစားခဲ့ရပါတယ္။ တိုက္ပြဲကျပန္လာတဲ့အာျဗဟံက လမ္းမွာ ယဇ္ပုေရာဟိတ္မင္း ေမလခိေဇဒက္နဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါမွာ ေမလခိေဇဒက္က အာျဗဟံကို ေကာင္းႀကီးေပးပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ အာျဗဟံက ေမလခိေဇဒက္ကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔ျပန္လွဴပါတယ္။  အဲဒီလို ဆယ္ဘို႔တဘို႔ေပးလွဴၿပီးတဲ့ေနာက္ ေသာဒံုမင္းႀကီးနဲ႔ေတြ႔တဲ့အခါ ေသာဒံုမင္းႀကီးက သူ႔လူေတြကလြဲၿပီး က်န္တဲ့ဥစၥာပစၥည္းမွန္သမွ်ကို အာျဗဟံကိုေပးပါတယ္။ အာျဗဟံက လံုး၀လက္ခံမယူဘဲ ျငင္းပယ္ပါတယ္။ တကယ့္ကို ခြန္အားရစရာအခ်က္ျဖစ္တယ္လို႔ က်ေနာ္ေျပာပါရေစ။ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ကို သစၥာရွိရွိေပးလွဴေသာသူအတြက္ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာဟာ ျငင္းယူရေအာင္ကို မ်ားလွတဲ့အျပင္ လူရဲ႕ေကာင္းႀကီးအတြက္ ေနရာမေပးႏိုင္ေလာက္ေအာင္ကို ဘုရားသခင္ရဲ႕ေကာင္းႀကီးနဲ႔ျပည့္လွ်ံေနပါမယ္ဆိုတာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပါပဲ …. မိတ္ေဆြ။ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ က်ေနာ္ေျပာခ်င္တာတစ္ခုက မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ ဆယ္ဘို႔တဘို႔ထည့္ခါနီးတိုင္း ဆင္ျခင္သတိရဖို႔က ….ဆယ္ဘို႔တဘို႔ဆိုတာ ဘုရားသခင္က ခင္ဗ်ားဆီက ဆက္ေၾကးေကာက္ေနတာ  မဟုတ္ပါဘူး။ ေကာင္းႀကီးတံခါးေတြကိုဖြင့္ႏိုင္မယ့္ ေရႊေသာ့ကိုေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္။         သို႔ေသာ္ က်ေနာ္တို႔ေတြက အဲဒီေရႊေသာ့နဲ႔ ေကာင္းႀကီးတံခါးေတြကိုဖြင့္ဖို႔မႀကိဳးစားၾကဘဲ ဘိန္းစားက်င့္၊ ဘိန္းစားႀကံနဲ႔ ေရႊေသာ့ကိုေပါင္စားပစ္၊ ေရာင္းစားပစ္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ သိပ္ကို ဆင္ျခင္တံုတရားမဲ့လြန္းတယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ခင္ဗ်ားအတြက္ ဘုရားသခင္ေပးထားတဲ့ က်န္တဲ့ ဆယ္ပံုကိုးပံုကေရာ ဘုရားမပါဘဲ ခင္ဗ်ားအစြမ္းအစနဲ႔ခင္ဗ်ားရွာထားတာလားလို႔သာ ေတြးၾကည့္ပါေတာ့ဗ်ာ …. ….

          က်ေနာ္တို႔ကို ဘုရားသခင္ခံစားခြင့္၊ သံုးစြဲခြင့္ေပးထားတဲ့အရာတိုင္းကို ဆယ္ဘို႔တဘို႔ေပးဖို႔ ခက္ခဲလွတာေၾကာင့္ အလြယ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ ေကာင္းႀကီးမဂၤလာေတြအေပၚမွာပဲ သစၥာရွိ႐ွိနဲ႔ ထည့္၀င္သြားၾကရေအာင္လားဗ်ာ … …                                                                     ခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္ ….. သမၼာအလင္း

Read More

ကြဲကြဲျပားျပားသိေစလို [ အပိုင္း (၃) ]

ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်မ္းစာသင္တန္းတစ္ခုမွာ လူတစ္ေယာက္က က်ေနာ့္ကို သုတၱံ ၃၀း ၇- ၉မွာေရွာလမုန္မင္းႀကီးေတာင္ အသက္ေမြးေလာက္ေသာအစာကိုသာ ေပးဖို႔ေတာင္းခဲ့ ေသးတာပဲ လို႔ ျပန္ၿပီးေထာက္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။ သူေျပာတာလည္း ဟုတ္ပါတယ္။                               ဒါေပမယ့္ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးရဲ႕ဆုေတာင္းမွာကို သူ႔ရဲ႕စိတ္ရင္းအမွန္က ေပၚေနတယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ သတိထားၾကည့္ဖို႔လိုပါတယ္။

          သို႔မဟုတ္ အကၽြႏ္ုပ္သည္ၾကြယ္၀၍ ထာ၀ရဘုရားကား အဘယ္သူနည္းဟုဆိုလ်က္ ကိုယ္ေတာ္ကိုျငင္းပယ္မည္ဟု စိုးရိမ္စရာ႐ွိပါ၏။ သို႔မဟုတ္ ဆင္းရဲ၍ သူ႔ဥစၥာကိုခိုးသျဖင့္ အကၽြႏု္ပ္၏ဘုရားသခင္နာမေတာ္ကို မုသာႏွင့္ဆိုင္၍ ႁမြက္ဆိုမည္ဟု စိုးရိမ္စရာ႐ွိပါ၏။ သုတၱံ ၃၀း ၉

          ဒီဆုေတာင္းခ်က္ကိုု ေတာင္းခဲ့တဲ့ ေရွာလမုန္မင္းႀကီးဟာ ေကာင္းႀကီးေတြမ်ားလာတာနဲ႔အမွ် ဘုရားသခင္နဲ႔ေ၀းခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ေတြအေနနဲ႔ ေကာင္းႀကီးခံစားရမွ ဘုရားသခင္နဲ႔ ေ၀းတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဟဂၢဲ ၂း ၈ မွာေတာ့ ေ႐ႊနဲ႔ေငြကို ဘုရားသခင္ပိုင္တယ္လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ သုတၱံ ၁၀း ၂၂မွာလည္း ထာ၀ရဘုရား၏ေကာင္းႀကီးမဂၤလာသည္ စည္းစိမ္ကိုျဖစ္ေစတတ္၏။ ထိုစည္းစိမ္ႏွင့္လည္း ၀မ္းနည္းျခင္းအေၾကာင္းကို ေရာေႏွာေတာ္မမူ ….. လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ မိတ္ေဆြဟာ ေကာင္းႀကီးကိုေၾကာက္တဲ့သူ၊ ေကာင္းႀကီးခံစားရတာနဲ႔ ဘုရားသခင္ကို စြန္႔သြားမယ့္လူမ်ိဳးျဖစ္ေနရင္ေတာ့ ဒီဆုေတာင္းခ်က္က အနာနဲ႔ေဆး တည့္တယ္လို႔ေျပာရမွာပါပဲ။ ဘုရားသခင့္ရဲ႕အႀကံအစည္ေတာ္က က်ေနာ္တို႔အတြက္ ဘယ္လိုရည္႐ြယ္ထားတယ္ဆိုတာကို            ဖိ ၄း ၁၉ မွာေလ့လာၾကည့္ရင္သိႏိုင္သလို သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ရဲ႕ေကာင္းကင္ဘုန္းစည္းစိမ္ကို စြန္႔ၿပီး ေလာကမွာဆင္းရဲျခင္းကိုခံေတာ္မူခဲ့တဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ကိုလည္း ၂ေကာ ၈း ၉မွာအခုလို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။                                                                                 အေၾကာင္းမူကား ငါတို႔သခင္ေယ႐ႈခရစ္သည္ စည္းစိမ္႐ွိေသာ္လည္း ဆင္းရဲျခင္းကို ခံေတာ္မူျခင္းအားျဖင့္ သင္တို႔သည္ စည္းစိမ္ရွိေစျခင္းငွာ သင္တို႔အတြက္ေၾကာင့္ ဆင္းရဲျခင္းကိုခံေတာ္မူေသာေက်းဇူးေတာ္ကို သင္တို႔သိၾက၏။   က်ေနာ္တို႔ေတြသတိျပဳရမယ့္အခ်က္တစ္ခုက သမၼာက်မ္းစာဟာ က်ေနာ္တို႔အသိပညာနဲ႔ လိုက္မမီႏိုင္တဲ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕ အသစ္အသစ္ေသာ နည္းလမ္းေတြအားျဖင့္ျပဳေတာ္မူခဲ့တဲ့ နိမိတ္လကၡဏာေတြနဲ႔ ဘုရားသခင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္ဇာတ္ၫႊန္း ေရးသားၿပီး အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ ကယ္တင္ျခင္းဇာတ္လမ္းအေၾကာင္းကိုပါ ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ မႈတ္သြင္းၿပီး ေရးသားထားတာျဖစ္တယ္ဆိုတာပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ လက္၀ါးကားတိုင္မွာ သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ အေသမခံေသးခင္အခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔၊ က်ေနာ္တို႔လို တပါးအမ်ိဳးသားေတြအတြက္ ဘာမွအာမခံခ်က္ ရွိေသးတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအခ်က္ကို ေနာက္အေၾကာင္းအရာမွာ ပိုၿပီးေတာ့ နားလည္လာပါလိမ့္မယ္။ သခင္ေယ႐ႈခံယူေတာ္မူခဲ့တဲ့ ထိုးႏွက္႐ိုက္ပုတ္ျခင္း၊ နာက်င္ျခင္းေ၀ဒနာ၊ ရွက္ဖြယ္လိလိကားတိုင္၊ အေသခံျခင္း၊ ဆင္းရဲခံျခင္းအစရွိတာေတြ အားလံုးဟာ က်ေနာ္တို႔ကိုယ္စားျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုအမႈကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္မလုပ္ရေသးခင္မွာ သူသင္ေပးခဲ့တဲ့ဆုေတာင္းခ်က္က ကိုယ္ေရးကိုယ္တာသိပ္ဆန္ လြန္းေပမယ့္ လက္၀ါးကားတိုင္မွာအေသခံၿပီးတဲ့ေနာက္ ပဋိညာဥ္တရားသစ္ရဲ႕ဆုေတာင္းခ်က္ေတြျဖစ္ တဲ့  ဧဖက္ ၁း ၁၇- ၁၉  ဆုေတာင္းေသာအခ်က္ ဟူမူကား၊ ငါတို႔သခင္ေယရႈခရစ္၏ ဘုရားသခင္ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ဘုန္းႀကီးေသာအဘ ခမည္းေတာ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို သိျခင္းအလိုငွါ ပညာကို၄င္း၊ ထိုးထြင္း ေသာဥာဏ္ကို၄င္း၊ သင္တို႔အားေပးပါမည္အေၾကာင္း၊ ေခၚေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေျမာ္လင့္ရေသာအရာကား အဘယ္အရာျဖစ္သည္ကို၄င္း၊ သန္႔ရွင္းသူတို႔သည္ ခံရေသာ အေမြေတာ္၏ ဘုန္းစည္းစိမ္ကား အဘယ္မွ်ေလာက္ ႀကီးသည္ကို၄င္း၊ ယံုၾကည္ေသာငါတို႔၌ ျပေတာ္မူေသာ အလြန္ႀကီး လွစြာေသာ တန္ခိုးေတာ္ကား အဘယ္မွ်ေလာက္ ႀကီးသည္ကို၄င္း၊ သင္တို႔သည္ သိေစျခင္းငွါ၊ သင္တို႔၏ဥာဏ္ မ်က္စိကို လင္းေစပါမည္အေၾကာင္း ဆုေတာင္းပဌနာျပဳ၏။   နဲ႔ႏိႈင္းယွဥ္ ၿပီးေလ့လာၾကည့္ရင္ ဘာေတြကြာတယ္ဆိုတာ သိရပါလိမ့္မယ္။ ပဋိညာဥ္တရားသစ္ရဲ႕ေကာင္းႀကီး မဂၤလာလွ်ိဳ႕၀ွက္ခ်က္၊ ဘုန္းစည္းစိမ္ကိုဖြင့္တဲ့ေသာ့က သခင္ေယ႐ႈျဖစ္ပါတယ္။ သခင္ေယ႐ႈဘာေတြ လုပ္ေဆာင္ၿပီးခဲ့ၿပီလဲဆိုတာကို နားလည္ထားျခင္းအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ေကာင္းကင္ဘ႑ာတိုက္ကို ခင္ဗ်ားအခ်ိန္မေ႐ြးဖြင့္ႏိုင္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။

၅။ သူတပါးသည္ အကၽြႏု္ပ္တို႔ကို ျပစ္မွားေသာအျပစ္မ်ားကို အကၽြႏု္ပ္တို႔သည္ လႊတ္သကဲ့သို႔ အကၽြႏ္ုပ္တို႔၏အျပစ္မ်ားကို လႊတ္ေတာ္မူပါ။

ဒီအေၾကာင္းအရာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သခင္ေယ႐ႈခရစ္ေတာ္ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ ခြင့္လႊတ္ျခင္းစံႏႈန္းေတြကို တဆက္တည္းေလ့လာၾကည့္ၾကဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ သခင္ေယ႐ႈဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ပညတ္တရားအလံုးစံုကို လိုက္ေလွ်ာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ေသြးနားထင္ေရာက္ေနတဲ့ ဖာရိ႐ွဲေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို ပညတ္တရားရဲ႕စံႏႈန္းဟာ သူတို႔ထင္ထားသေလာက္ မလြယ္ကူလွတာကို လူသိထင္ရွားေထာက္ျပခဲ့တဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။                             ပညတ္တရားက လူ႔အသတ္ကိုမသတ္ရလို႔ သြန္သင္ထားေပမယ့္ သခင္ေယ႐ႈကေတာ့ ေဒါသအမ်က္ ထြက္တယ္၊ ကဲ့ရဲ႕တယ္၊ က်ိန္ဆဲတယ္ဆိုရင္ကို လူ႔အသက္ကိုသတ္တာထက္ပိုၿပီး အျပစ္ခံရမယ္လို႔ မႆဲ ၅း ၂၁- ၂၂မွာေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။                                                           ပညတ္တရားက သူ႔မယားကိုမျပစ္မွားရလို႔ သြန္သင္ထားေပမယ့္ သခင္ေယ႐ႈကေတာ့ ကိေလသာစိတ္နဲ႔ ၾကည့္မိရင္ကို ျပစ္မွားရာေရာက္တယ္၊ လူတစ္ကိုယ္လံုးငရဲက်ခံရတာထက္ မွားယြင္းေစတဲ့မ်က္စိကို ေဖာက္ထုတ္ပစ္ရမယ္လို႔ မႆဲ ၅း ၂၇- ၃၀မွာဆိုခဲ့ပါတယ္။      တကယ္ေတာ့ သခင္ေယ႐ႈက အဲဒီလိုေျပာဆိုေနျခင္းဟာ ပညတ္တရားကို လူ႔အေနနဲ႔လိုက္ေလွ်ာက္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္တာကို အျမင္မွန္ရေစခ်င္လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။ ပညတ္တရားရဲ႕သေဘာကေတာ့ လူ႔ဘက္က ေကာင္းရင္ ဘုရားဘက္ကေကာင္းမယ္၊ လူ႔ဘက္က မေကာင္းရင္ ပညတ္တရားကမေကာင္းဘူး။ လုပ္ႏိုင္ရင္ ရမယ္၊ မလုပ္ႏိုင္ရင္ မရဘူးဆိုတဲ့နည္းပါပဲ။                          ဘုရားသခင္ရဲ႕ခြင့္လႊတ္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ရင္လည္း ပညတ္တရားက အဲဒီလိုပဲဆိုတာကို              မႆဲ ၅း ၁၄- ၁၅မွာ ပိုၿပီးထင္ထင္ရွားရွားေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဧဖက္ ၂း ၁၅မွာဆိုရင္လည္း ပညတ္တရားဟာ ရန္ႁငၽိဳးဖြဲ႔ျခင္းအေၾကာင္းျဖစ္တယ္ဆိုတာ ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုပညတ္တရားရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈက ဘယ္ေလာက္အထိေတာင္ႀကီးမားတယ္ဆိုတာကို သခင္ေယ႐ႈက မႆဲ ၁၈- ၂၁- ၂၂မွာ ေပတ႐ုကိုေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ေပတ႐ုက (၇)ႀကိမ္တိတိ ခြင့္လႊတ္ရမွာလားလို႔ေမးတာကို သခင္ေယ႐ႈက အႀကိမ္(၇၀)၊ (၇)လီ စုစုေပါင္း (၄၉၀)တိုင္ေအာင္ ခြင့္လႊတ္ရမယ္လို႔ အေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ မႆဲ ၁၈း ၃၅မွာလည္း စိတ္ႏွလံုးပါလ်က္အျပစ္ မလႊတ္ရင္ ဘုရားသခင္ကလည္း မလႊတ္ဘူးလို႔ဆိုထားပါေသးတယ္။ ကဲ ..... ဘယ္လိုလဲ?             မိတ္ေဆြအေနနဲ႔ေရာ အဲဒီလိုမ်ိဳးျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။ သခင္ေယ႐ႈရဲ႕ လက္၀ါးကားတိုင္မွာ အေသခံၿပီးတဲ့ေနာက္ ခြင့္လႊတ္ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္လိုကြာျခားသြားတယ္ဆိုတာကို နားလည္ဖို႔ အတြက္ ဧဖက္ ၄း ၃၂ ကိုေလ့လာၾကည့္ၾကရေအာင္။                                                          အခ်င္းခ်င္းေက်းဇူးျပဳျခင္း၊ သနားစံုမက္ျခင္း၊ ဘုရားသခင္သည္ ခရစ္ေတာ္ေၾကာင့္ သင္တုိ႔၏အျပစ္ကို လႊတ္ေတာ္မူသကဲ့သို႔ အခ်င္းခ်င္းအျပစ္လႊတ္ျခင္း ရွိၾကေလာ့။ ဒီအခ်က္ကိုေသခ်ာစိတ္ျဖာၾကည့္ရင္ (၁) ခရစ္ေတာ္ေၾကာင့္ ဘုရားသခင္ကအျပစ္လႊတ္တာကို က်ေနာ္တို႔ေတြ ဦးစြာခံစားရတာေၾကာင့္     (၂) က်ေနာ္တို႔အခ်င္းခ်င္း အျပစ္လႊတ္ရမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ပဋိညာဥ္တရားအေဟာင္းရဲ႕ေအာက္မွာ သြန္သင္ခဲ့တာနဲ႔ လံုး၀ကိုကြဲျပားသြားပါတယ္။ ခရစ္ေတာ္ရဲ႕အေသခံျခင္းက ဘုရားသခင္ရဲ႕ပညတ္ တရားနဲ႔ လူရဲ႕ၾကားမွာရွိေနတဲ့ ရန္ေၾကြးမွန္သမွ်ကို နိဂံုးခ်ဳပ္ေစလိုက္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။     

အထက္က ဘုရားသခင္ႏွင့္ကြာရွင္း၍၊ ဆိုးညစ္ေသာအက်င့္ကိုက်င့္သျဖင့္ စိတ္ႏွလံုး၌ ရန္သူျဖစ္ေသာ သင္တို႔ကို၊ ကိုယ္ခႏၡာေတာ္၌  အေသခံေတာ္မူေသာအားျဖင့္၊ ယခုမိႆဟာယ ဖြဲ႔ေစေတာ္မူ၏။  ေကာေလာသဲ ၁း ၂၁

တေယာက္၌တေယာက္အျပစ္တင္စရာအခြင့္ရွိလွ်င္၊ အခ်င္းခ်င္းသည္းခံ၍ အျပစ္ကိုလႊတ္ၾကေလာ့။ ခရစ္ေတာ္သည္သင္တို႔၏ အျပစ္ကိုလႊတ္ေတာ္မူသကဲ့သို႔၊ ထုိနည္းတူ ျပဳၾကေလာ့။ စံုလင္ျခင္းအဖဲြ႔အစည္းတည္းဟူေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကိုထပ္၍ ယူတင္ဝတ္ေဆာင္ၾကေလာ့။ ေကာေလာသဲ ၃း ၁၃- ၁၄                                                                                        ပဋိညာဥ္တရားသစ္ရဲ႕အျပစ္ေျဖလႊတ္မႈရဲ႕အဓိကသူက တရားေဟာင္းတုန္းကလို ခင္ဗ်ားတို႔၊ က်ေနာ္တို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားက တပါးသူကိုခြင့္လႊတ္လို႔ ဘုရားသခင္က ခင္ဗ်ားကိုခြင့္လႊတ္တာမဟုတ္ပါဘူး။ ပညတ္တရားရဲ႕ေတာင္းဆိုမႈအတိုင္း စံမီေအာင္ ခြင့္မလြတ္ႏိုင္လုိ႔ သခင္ေယ႐ႈက ပညတ္တရားရဲ႕အဖိုးအခကို က်ေနာ္တို႔ကိုယ္စားလက္၀ါးကားတိုင္မွာ ေပးေခ်ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။

Read More

ကြဲကြဲျပားျပားသိေစလို [ အပိုင္း (၂) ]

ကဲ ….. ပဌနာေတာ္နဲ႔အေၾကာင္းကို စလိုက္ၾကရေအာင္ဗ်ာ ။

၁။ ေကာင္းကင္ဘံု၌ ရွိေတာ္မူေသာ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အဘ၊ ကိုယ္ေတာ္၏နာမေတာ္အား ႐ိုေသေလးျမတ္ျခင္းရွိပါေစေသာ္……

ဘုရားသခင္ဆိုတာကို ေသမေလာက္ေၾကာက္ၾကတဲ့ေခတ္ကာလမွာ ကၽြႏု္ပ္တို႔၏အဘ လို႔ သခင္ေယ႐ႈက ေခၚေ၀ၚသံုးစြဲလိုက္ျခင္းဟာ ဖာရိ႐ွဲေတြ၊ ယဇ္ပုေရာဟိတ္ေတြနားထဲမွာေတာ့ ေမ်ာက္ငါးပိကိုင္မိသလို ေနမထိထိုင္မသာေတြျဖစ္ေစတဲ့အျပင္ ယမ္းပံုမီးက်ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ဒါ့အျပင္ သခင္ေယ႐ႈက ဖာရိ႐ွဲေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကို မာရ္နတ္ရဲ႕သားေတြ၊ သင္တို႔ရဲ႕အဘကမာရ္နတ္ လို႔ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ ေယာ ၈း ၄၄       သခင္ေယ႐ႈက အဲဒီလိုမ်ိဳးသူ႔ကိုယ္သူေတာ့ ဘုရားသခင္ရဲ႕သား၊ ဘုရားသခင္ကို အဘလို႔ေျပာၿပီး ဖာရိရွဲေတြ၊ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြကိုက်ေတာ့ မာရ္နတ္ရဲ႕သားေတြ၊ မာရ္နတ္က မင္းတို႔အဘလို႔ ဆိုတာေၾကာင့္ ယုဒလူေတြက သတ္ဖို႔ေတာင္ႀကံစည္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေယာ ၅း ၁၈

က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္သူေတြရဲ႕အသက္တာမွာ ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းဆိုတာ မရွိမျဖစ္ ရွိသင့္တာမွန္ေပမယ့္ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္းတစ္ခုတည္းအားျဖင့္ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ေနဖို႔ မဟုတ္ဘဲ ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသျခင္းအားျဖင့္ ဆည္းကပ္ဖို႔အတြက္ ပ႒နာေတာ္ကို အစခ်ီတာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္ နည္းေပးလမ္းျပခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

တနည္းအားျဖင့္ ဆုေတာင္းခ်က္တစ္ခုမွာ ပါရွိသင့္တဲ့ အခ်က္(၄)ခ်က္ကို အတိုေကာက္ေခၚတဲ့ ACTS ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရေတြထဲက

 A ဆိုတဲ့ Adoration     - ျမတ္ႏိုးမႈရွိျခင္း ( ဆာလံ ၁၀၃း၁- ၂ ) ကိုသြန္သင္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အသက္တာရဲ႕ ကိုးကြယ္မႈစက္၀ိုင္းကို ပံုေဖာ္ၾကည့္ရင္

ဘုရားသခင္ကိုခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္း ၊ ႐ိုေသေလးစားျခင္း ၊ ေၾကာက္႐ြ႕ံျခင္းဆိုတဲ့အပုိင္း(၃)ပိုင္းလံုးပါ၀င္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ေတာ့ ဘုရားသခင္ကို ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ျခင္းရဲ႕အႏွစ္သာရဟာ ျပည့္စံုမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ၁ေယာ ၄း ၈ မွာေတာ့ ခ်စ္ျခင္းမရွိေသာသူသည္ ဘုရားသခင္ကိုမသိ၊ ဘုရားသခင္သည္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာျဖစ္ေတာ္မူတယ္လို႔ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္သည္ ေၾကာက္တတ္ေသာ စိတ္သေဘာ ကုိငါတို႔အား ေပးေတာ္မူသည္မဟုတ္။ တန္ခုိးပါေသာစိတ္၊ ခ်စ္တတ္ေသာစိတ္၊ ရွင္းလင္းေသာစိတ္သေဘာကုိ ေပးေတာ္မူ၏။ ၂တိ ၁း ၇

          ေနာက္ဆက္တြဲျဖစ္တဲ့ နာမေတာ္အား႐ုိေသေလးျမတ္ျခင္းရွိပါေစေသာ္ ဆိုတဲ့အခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဘုရားသခင္ရဲ႕႔နာမေတာ္ေတြအေၾကာင္းကို တဆက္တည္းေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါတယ္။

Names of God from the Old Testament:

à Jehovah Hesed Loving God                                           Exodus 34:6

à Jehovah Tsebaaoth The Lord of hosts                           1 Samuel 17:45

à Jehovah Elyon God Most High                                       Psalm 7:18

à Jehovah Jireh God my Provider                                                 Genesis 22:14

à Jehovah Roï The Lord my Shepherd                              Psalm 23:1

à Jehovah Nissi The Lord my banner                                Exodus 17:15

à Jehovah Shalom The Lord my peace                            Judges 6:24

à Jehovah Shammah The Lord who is there                    Ezekiel 48:35

à Jehovah Tsidkenou The Lord our Righteousness          Jeremiah 23:6

à Jehovah Mekadesh The Lord who sanctifies                 Leviticus 20:8

à Jehovah Raphé The Lord who heals                              Exodus 15:26

à Elohim God in Three Persons                                         Genesis 1:1

à El-Elohé Israël The Lord God of Israel                            Genesis 33:20

à Adonaï My Lord                                                               Genesis 15:2

à El Shaddaï All-powerful Lord                                           Genesis 17:1

à El Olam Eternal Lord                                                       Genesis 21:33

à El Gibbor Strong God (Champion)                                 Isaiah 9:5

à El Elyon Most High God                                                  Genesis 14:18

Names of Christ from Isaiah 9.6:

à Wonderful Counsellor

à Mighty God

à Everlasting Father

à Prince of Peace

Seven names of Christ from John’s Gospel:

à I am the Bread of Life (6.35, 51)

à I am the Light of the World (8.12)

à I am the Door (10.7,9)

à I am the Good Shepherd (10.11,14)

à I am the Resurrection and the Life (11.25)

à I am the Way, the Truth and the Life (14.6)

à I am the True Vine (15.1,5)

ဒီနာမေတာ္ေတြကို ေလးနက္စြာဆင္ျခင္သေဘာေပါက္ျခင္းအားျဖင့္ မိတ္ေဆြရဲ႕အသက္တာနဲ႔ ယံုၾကည္ျခင္းကို ေကာင္းစြာအေထာက္အကူျပဳမွာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္စီးတဲ့ျမင္း အထီးလား၊ အမလား သိတာ ပိုေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ။

၂။ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေထာင္ပါေစေသာ္။

အဲဒီေခတ္ကာလက အစၥေရးလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္ရဲ႕ အေတာင့္တဆံုးအရာကို ေမးၾကည့္ရင္

သူတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး လို႔ေျဖမွာ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲပါပဲ။ သခင္ေယ႐ႈလက္၀ါးကားတိုင္မွာ အေသခံၿပီးတဲ့ေနာက္ရွင္ျပန္ထေျမာက္လာၿပီး တပည့္ေတာ္ေတြနဲ႔အတူ  ရက္ေပါင္းေလးဆယ္ ေနထုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သန္႔႐ွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သခင္ေယ႐ႈက သြန္သင္ေတာ္မူတဲ့အခါမွာ တပည့္ေတာ္ေတြတလြဲေမးခြန္းထုတ္္ပံုကိုၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။

ထိုတမန္ေတာ္တို႔ကို စုေဝးေစေတာ္မူၿပီးလွ်င္၊ ေယရုရွလင္ၿမိဳ႕မွ မထြက္မသြားဘဲ ခမည္းေတာ္၏ ဂတိကိုငံ့ေနမည္အေၾကာင္းမွာေတာ္မူ၍၊ ထိုဂတိေတာ္ကိုငါေဟာေျပာသျဖင့္ သင္တို႔သည္ ၾကားသိရၾကၿပီ။ ကတိေတာ္အခ်က္ဟူမူကား ေယာဟန္သည္ ေရ၌ ဗတၱိဇံ ကိုေပး၏။ သင္တို႔သည္ မၾကာမျမင့္မွီ သန္႔ရွင္းေသာဝိညာဥ္ေတာ္၌ ဗတၱိဇံ ကိုခံရၾကလိမ့္မည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ထိုတမန္ေတာ္တို႔သည္လည္း စုေဝး၍၊ သခင္ဘုရား၊ ယခုအခါကိုယ္ေတာ္သည္ ဣသေရလအမ်ိဳး သားတို႔အား ႏိုင္ငံကိုျပန္ေပးေတာ္မူမည္ေလာဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကလွ်င္ ….. တမန္ေတာ္ ၁း၄- ၆

ေယရႈက၊ ငါ၏ႏိုင္ငံသည္ ဤေလာက ႏွင့္မစပ္ဆိုင္။ ငါ၏ႏိုင္ငံသည္ ဤေလာကႏွင့္စပ္ဆိုင္လွ်င္၊ ငါသည္ ယုဒလူတို႔လက္သို႔ မေရာက္ေစျခင္းငွါ ငါ၏လူတို႔သည္ တိုက္လွန္ၾကလိမ့္မည္။ ယခုမူကား ငါ၏ႏိုင္ငံသည္ ဤေဒသအရပ္ႏွင့္ မစပ္ဆိုင္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ပိလတ္မင္းကလည္း၊ သို႔ျဖစ္လွ်င္ သင္သည္ရွင္ဘုရင္မွန္သေလာဟုေမးေသာ္၊ ေယရႈက၊ မင္းႀကီးေမးသည္အတိုင္း ငါသည္ ရွင္ဘုရင္မွန္၏။ သမၼာတရားဘက္၌ သက္ေသခံျခင္းငွါ ငါသည္ေမြးဘြား ျခင္းကိုခံ၍ ဤေလာကသို႔ၾကြလာၿပီ။ သမၼာတရား ႏွင့္စပ္ဆိုင္သမွ်ေသာသူတို႔သည္ ငါ့စကားကိုနား ေထာင္ၾကသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ ေယာ ၁၈း ၃၆- ၃၇

ငါသည္ ဘုရားသခင္၏၀ိညာဥ္ေတာ္ကို အမွီျပဳ၍ နတ္ဆိုးတို႔ကို ႏွင္ထုတ္သည္မွန္လွ်င္ အကယ္စင္စစ္ သင္တို႔၌ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္တည္ခ်ိန္ေရာက္ေလၿပီ။ မႆဲ ၁၂း ၂၈

          ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ဆိုတာနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ၾသ၀ါဒေတြဘယ္လိုပဲ ကြဲျပားေနပါေစ။ သခင္ေယ႐ႈတည္းဟူေသာ ဘုရင္တကာတို႔ရဲ႕ ဘုရင္၊ သခင္တကာတို႔ရဲ႕ သခင္ကို ယံုၾကည္သူေတြ ရွိတဲ့အရပ္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သခင္ေယ႐ႈကို အသက္တာရဲ႕သခင္၊ ဘုရင္အျဖစ္ လက္ခံသူေတြရွိတဲ့ ေနရာဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္ျဖစ္သလုိ က်ေနာ္တို႔သည္လည္း အဲဒီႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕သံတမန္အျဖစ္ ဒီေလာကမွာ အထူးတာ၀န္ အပ္ႏွင္းျခင္းခံရသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔စပ္လ်ဥ္းၿပီး ၁ေကာ ၄း ၂၀မွာ ေပါလုက - ဘုရားသခင္၏ႏုိင္ငံေတာ္သည္ စကား၌တည္သည္မဟုတ္၊ တန္ခိုး၌တည္၏ လို႔ ေဖာ္ျပထားသလို ေရာမ ၁၄း ၁၇မွာလည္း ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ အစားအေသာက္၌ မတည္။ ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ သန္႔ရွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ ခံရေသာ ၀မ္းေျမာက္ျခင္း၌ တည္၏ လို႔လည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ပိုၿပီးေတာ့ သိသာထင္ရွားေအာင္ လုကာ ၁၇း၂၀- ၂၁ကိုဖတ္ၾကည့္ၾကရေအာင္ဗ်ာ။    

ဖာရိရွဲတို႔သည္လာ၍၊ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ အဘယ္ကာလမွ တည္ပါမည္နည္းဟု ေမးေလွ်ာက္ၾကလွ်င္ ေယရႈက၊ ေကာင္းကင္ႏိုင္ငံေတာ္သည္ မ်က္ျမင္ေသာအရာ၌မတည္။ ဤအရပ္၌ ၾကည့္ပါ။ ထိုအရပ္၌ၾကည့္ပါ ဟုေျပာစရာအခြင့္မရွိ။ အေၾကာင္းမူကား၊ ဘုရားသခင္၏ႏိုင္ငံေတာ္သည္ သင္တို႔၏အထဲ၌ ရွိသည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။                                                                                               

ဘုရားသခင္ရဲ႕ဘုန္းတန္ခုိးထင္ရွားတဲ့အရပ္ဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္တည္ရာအရပ္ျဖစ္သလို ေျဖာင့္မတ္ျခင္း၊ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ သန္႔႐ွင္းေသာ၀ိညာဥ္ေတာ္အားျဖင့္ခံစားရတဲ့ ၀မ္းေျမာက္ျခင္းမွာ တည္တယ္လို႔ က်မ္းစာကဆိုပါတယ္။ အဲဒီအရာေတြ ခင္ဗ်ားရဲ႕အသက္တာမွာရွိေနတယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ႏွလံုးသားဟာ ဘုရားသခင္ရဲ႕ႏိုင္ငံေတာ္တည္ရာပဲေပါ့ဗ်ာ ..............

၃။ အလိုေတာ္သည္ ေကာင္းကင္ဘံု၌ျပည့္စံုသကဲ့သို႔ ေျမႀကီးေပၚမွာ ျပည့္စံုပါေစေသာ္။

ဒီေနရာမွာ က်ေနာ္တို႔ယံုၾကည္သူေတြအတြက္ သိပ္ကိုအေရးပါတဲ့ အႏွစ္သာရတစ္ခုရွိေန ပါတယ္။ အက်င့္တရားအားျဖင့္ ဘုရားသခင္ဆီကိုခ်ဥ္းကပ္လုိၾကတဲ့ ဘာသာေရးခရစ္ယာန္ေတြက ဘုရားသခင္ရဲ႕အလိုေတာ္ႏွင့္ညီေသာအက်င့္ ဆိုတဲ့စကားကို ေရပက္မ၀င္ေအာင္ေျပာဆိုသံုးစြဲၾကသလို  ခရစ္ယာန္ေကာင္းပီသေရးနည္းနာနိႆယေတြကိုပဲ တတြင္တြင္ေဟာေနတတ္ၾကပါတယ္။ သခင္ေယ႐ႈကေတာ့ အလိုေတာ္ႏွင့္ညီေသာအက်င့္ဆိုတာကို ေယာ ၆း ၂၈- ၂၉ မွာ အတိအလင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ဘုရားသခင္ရဲ႕အလိုေတာ္က ဘာလဲဆိုတာကို ေနာက္ထပ္က်မ္းခ်က္တခ်ိဳ႕ အားျဖင့္ ထပ္ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္။

လူအေပါင္းတို႔သည္ ကယ္တင္ျခင္းသို႔ေရာက္၍ သမၼာတရားကိုသိေစျခင္းငွာ ဘုရားသခင္အလိုေတာ္ရွိ၏။ ၁တိ ၂း ၄

ထိုနည္းတူ ေကာင္းကင္ဘံု၌ရွိေတာ္မူေသာ သင္တို႔အဘသည္ ဤသူငယ္တစ္ေယာက္ကိုမွ် ပ်က္စီးေစျခင္းငွာ အလိုေတာ္မရွိ။ မႆဲ ၁၈း ၁၄

အေၾကာင္းမူကား၊ ခပ္သိမ္းေသာ ျပည့္စံုျခင္းကို သားေတာ္၌ က်ိန္းဝပ္ေစျခင္းငွါ၄င္း၊ လက္ဝါး ကပ္တိုင္မွာ သြန္းေသာအေသြးေတာ္အားျဖင့္ ရန္ကုိၿငိမ္းေစ၍၊ ေကာင္းကင္ အရာျဖစ္ေစ၊ ေျမႀကီးအရာျဖစ္ေစ၊ ခပ္သိမ္းေသာအရာတို႔ကို သားေတာ္အားျဖင့္ ဘုရားသခင္ႏွင့္ မိႆဟာယဖြဲ႔ေစျခင္းငွါ၄င္း အလိုရွိေတာ္မူ၏။ ေကာေလာသဲ ၁း ၁၉- ၂၀

တပါးအမ်ိဳးသားတို႔တြင္ ဤနက္နဲ ေသာအရာႏွင့္ဆိုင္ေသာ မဟာစည္းစိမ္ကား၊ အဘယ္မွ်ေလာက္ႀကီးသည္ကို သန္႔ရွင္းသူတို႔သည္ သိေစျခင္းငွါ၊ ဘုရားသခင္ အလိုရွိေတာ္မူ၏။ ထိုစည္းစိမ္ကား၊ ဘုန္းအသေရကို ေျမာ္လင့္ျခင္းအေၾကာင္းတည္း ဟူေသာ သင္တို႔အထဲ၌ တည္ေတာ္မူေသာ ခရစ္ေတာ္ေပတည္း။  ေကာေလာသဲ ၁း ၂၇

ေကာင္းကင္ဘံုရွင္ ဘုရားသခင္ရဲ႕အလိုေတာ္က သူဖန္ဆင္းထားတဲ့သားသမီးေတြ အျပစ္ငရဲကို မက်ေရာက္ဘဲကယ္တင္ျခင္းခံရဖို႔၊ သားေတာ္ေယ႐ႈကိုယံုၾကည္ဖို႔၊ သမၼာတရားကိုသိေစဖို႔ ဆိုတဲ့ အခ်က္ေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီထက္ပိုၿပီးေျပာရရင္ေတာ့ ေကာင္းကင္ဘံုရဲ႕ျပည့္စံုျခင္းဆိုတာ ၿငိမ္သက္ျခင္း၊ ၀မ္းေျမာက္ျခင္း၊ ဖ်ားနာမႈကင္းျခင္း၊ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာျခင္းတို႔ျဖစ္ပါတယ္။

၄။ အသက္ေမြးေလာက္ေသာအစာကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔အား ယေန႔ေပးသနားေတာ္မူပါ။ က်ေနာ္ယံုၾကည္သူျဖစ္ခါစက ဒီအခ်က္အေပၚမွာ အေတာ္ကေလးကို နားမလည္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ သမၼာတရားကို တကယ္တမ္းပိုင္းျခားနားလည္လာေတာ့မွ ေက်ာင္းမွန္းကန္းမွန္း သိလာပါေတာ့တယ္။ ဒီကေန႔ယံုၾကည္သူတခ်ိဳ႕လည္း အဲဒီအခ်က္ကို သတိမမူမိဘဲျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီအခ်က္ကိုနားလည္ဖို႔ဆိုရင္ ပဌနာေတာ္ကို သင္ေပးျခင္းခံရတဲ့ တပည့္ေတာ္ေတြျဖစ္တဲ့ အစၥေရးလူမ်ိဳး ေတြရဲ႕အေၾကာင္းကို သိထားဖို႔လုိပါလိမ့္မယ္။ ေတာလည္ရာက်မ္း ၁၁း ၄- ၆ ကိုေလ့လာၾကည့္ရင္ မစားရရင္ နားပူနားဆာလုပ္တတ္တဲ့လူမ်ိဳးေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကို နားလည္ႏိုင္မွာျဖစ္သလို ေတာလည္ရာက်မ္း ၁၁း ၁၆- ၂၃ နဲ႔ ေတာလည္ရာက်မ္း ၁၁း ၃၁- ၃၃ မွာေလ့လာၾကည့္ရင္ အဲဒီလူမ်ိဳးအေပၚမွာ ဘုရားသခင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ အမ်က္ထြက္တယ္ဆိုတာကို သိျမင္ပါလိမ့္မယ္။ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အစၥေရးလူမ်ိဳးေတြဟာ မစားရရင္ နားပူနားဆာလုပ္တတ္သလို၊ စားရရင္လည္း ႏွာေခါင္းကေနျပန္ထြက္ေအာင္ကို ငတ္ႀကီးက်တဲ့လူမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုရာဇ၀င္နဲ႔ လူမ်ိဳးကို သခင္ေယ႐ႈက အသက္ေမြးေလာက္ေသာအစာကို တစ္ေန႔စာတစ္ေန႔ေတာင္းခိုင္းခဲ့တာပါ။ တကယ္လို႔သာ ဘုရားသခင္ေပးတဲ့အစာက အသက္မေမြးေလာက္ရင္လည္း ဗ်စ္ေတာက္ဗ်စ္ေတာက္ လုပ္ဦးမွာကို ႀကိဳသိေနသလို၊ တစ္ေန႔စာတစ္ေန႔မေပးဘဲ ေပါေပါသီသီေပးလိုက္ရင္လည္း ႏွာေခါင္းက ျပန္ထြက္ေအာင္ ငတ္ႀကီးက်မယ္ဆိုတာသိေနလို႔ အခုလိုသြန္သင္ေပးခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

Read More